Igre skrivalice

PIše Draško Đuranović Nakon više nedjelja zvaničnog ćutanja povodom potjernica za srpskim državljanima Nemanjom Ristićem i Predragom Bogićevićem, okrivljenim za učešće u pripremanju terorističkih napada u Podgorici 16. oktobra prošle godine, konačno se oglasila jedna državna institucija u Srbiji.

I to kako?

Srpsko Ministarstvo pravde ustvrdilo je da ni dandanas nije dobilo zamolnicu crnogorskih istražitelja za izručenje srpskih državljana.

A procedura predviđa, kažu u srpskom ministarstvu, da, po dobijanju zamolnice, Ministarstvo pravde taj zahtjev prosljeđuje nadležnom sudu koji odlučuje o ispunjenosti uslova za izručenje i tek po dobijanju mišljenja nadležnog suda, konačnu odluku o izručenju donosi ministarka pravde.

Prevedeno na jezik svakodnevice - Srbija sarađuje odlično, krivica je na crnogorskoj strani, koja ne poštuje proceduru.

Mnogi su crnogorski mediji požurili, bez razmišljanja, da prenesu saopštenje Ministarstva pravde Srbije, na osnovu kojeg se zaključuje da, eto, kad nema famozne zamolnice iz Crne Gore, Ristić i Bogićević mogu i dalje da se mirno šetaju diljem Srbije.

I niko da se zapita: kakvu to zamolnicu bi neko iz Crne Gore trebalo da pošalje u Beograd? Jer, srpski državljani Nemanja Ristić i Predrag Bogićević su na crvenoj, međunarodnoj potjernici koju je raspisao Interpol Crna Gora još decembra prošle godine.

Kao članica Interpola, država Srbija (čitaj: srpska policija) trebalo bi da na osnovu potjernica identifikuje dvojicu srpskih državljana i - liši ih slobode. Međutim, odsredine decembra srpski policajci tobože ne mogu da lociraju Ristića iako je ovaj junak, ,,zavetnik“, javno pozirao i fotkao se u centru Beograda pored ruskog ministra vanjskih poslova Lavrova, a koju sedmicu kasnije, za Blagi dan, zorno uslikao dok je ložio badnjake.

Baš kao i ,,ravnogorac“ Predrag Bogićević.

Dakle: kada se već priča o proceduri onda je jasno - država Srbija odbija da poštuje međunarodne protokole i uhapsi dvojicu osumnjičenih za dešavanja 16. oktobra u Crnoj Gori. I tek kada država Srbija ispuni tu međunarodnu obavezu, obavijesti Nacionalni centralni biro Interpola Podgorica, prema Beogradu može da krene - ne zamolnica - već zahtjev za izručenje srpskih državljana, shodno bilateralnom sporazumu Srbije i Crne Gore.

Tada iz Ministarstva pravde dostavljaju srpskom sudu spise predmeta iz Specijalnog tužilaštva, sud u Beogradu donosi mišljenje, a ministarka pravde Srbije odluku o tome hoće li izručiti srpske državljane Crnoj Gori.

Uostalom, ne treba biti vajni pravnik pa zaključiti: nemoguće je zatražiti izručenje osoba koje nijesu uhapšene, to bi u stvari bilo kršenje međunarodnih procedura!

Da li je moguće da u Ministarstvu pravde Srbije nijesu svjesni te činjenice ili je, ipak, priča o ,,zamolnici“ koju čekaju iz Crne Gore svjesno bacanje prašine u oči javnosti?

Preciznije: igra spinovanja, pokušaj prikrivanja istine - da su nadležne institucije Srbije, Uprava policije i nacionalni centralni biro Interpola Beograd, naprasno prestale da sarađuju sa kolegama iz Crne Gore.