Vučinić: Prijedlog Carevića veleizdajnički

Nakon što je predsjednik Opštine Budva Marko Carević zatražio zakazivanje sjednice SO Budva po hitnom postupku sa prijedlogom donošenja deklaracije za poništenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti ili uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica, reagovao je potpredsjednik Savjeta Mitropolije CPC Stevo Vučinić. On poručuje "da je takav prijedlog veleizdajnički". 

Carević traži vanrednu sjednicu SO i poništenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti

"Gradonačelnik Budve Marko Bato Carević zatražio je od predśednika Skupštine opštine Krsta Radovića da zakaže śednicu po hitnom postupku s jednom tačkom dnevnog reda - donošenje deklaracije o poništenju aktuelnoga Zakona o slobodi vjeroispovijesti ili uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica. Jer je, tvrdi, taj Zakon atak na Srpsku pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori i njene eparhije, kao i da su njegovom primjenom ugroženi manastiri, hramovi i crkve na teritoriji opštine Budva.

Inače, takav prijedlog jednoga opštinskoga čelnika je veleizdajnički, jer u ime budvanske opštine odriče autoritet crnogorske Skupšine koja je donijela taj Zakon. U suštini, uperen je protiv cjelovitosti državne teritorije, i zahtijeva odgovor državnoga tužilašta. No, mimo toga i sam zahtjev je sadržinski besmislen. Zaboravio je ovaj Grbljanin da su Paštrovići zatočnici ugovora s Venecijom, potpisanoga 4. aprila 1423. na Drobnome Pijesku, na mletačkoj galiji kojom je komandovao kapetan Jadranskoga mora Frančesko Bembo.

U tome ugovoru, u članu 4 doslovno piše da u slučaju napada srpske ili turske vojske na Paštroviće, a Paštrovići se ne budu mogli braniti, da će im Venecija dati utočište u kotorskoj okolini i plaćati ih kao druge plaćenike. Članom 5 ugovoreno je da u slučaju mira s despotom, takođe, doslovno piše, ne budu izručeni srpskoj vlasti, nego će ih sinjorija povratiti u njihovu pređašnju slobodu. Između ostalih, potpisali su ga Boljan Buljarević, očito lokalni feudalac i vlasnik dobroga dijela Buljarice po kome taj prostor i nosi ime, Aleksić Paštrović i Kanjoš Macedonović. I danas, nakon skoro 600 godina, Paštrovići se čvrsto drže toga ugovora. Nijesu dozvolili da se crkve, manastiri i crkveno zemljište s njihove teritorije nezakonito upiše na Srbiju kao nasljednicu despotove države i njenu Srpsku crkvu. To je jedino pleme koje nije dozvolilo da tuđin dođe u pośed njegove crkvene imovine. Tako da je ta imovina ostala u vlasništvu crnogorske države. Zbog toga im treba skinut kapu, zaslužuju da im se zato javno zahvale najviše državne adrese", navodi Vučinić u regovanju dostavljenom medijima. 

Ovih dana, kako dalje kaže, beogradska propaganda pominje 30 hektara zemljišta u Buljarici, za koje tvrdi da je u vlasništvu Srpske crkve, kao motiv za donošenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti.

"Vele, da će ovim Zakonom biti oteto Beogradskoj patrijaršiji. Inače, na njemu su beogradski popovi i urbanisti planirali izgradnju poslovno-stambenih objekata, turističkih vila i hotela u vlasništvu Srpske crkve, i tu je problem. Jer što se Beogradske patrijaršije tiče, slobodno se može napadati cijelo Jevanđelje, samo da im se ne dira u milionske prihode od turizma u budvanskoj opštini, prodaje crkvenoga zemljišta i prihoda ostroškoga manastira.

Inače, to zemljište u Buljarici je u vlasništvu manastira „Gradišta”, što je pravno potvrđeno na prvom posljeratnom izlaganju katastarskih operata.

Pod tim imenom, kao pravnom licu, izdato mu je rješenje kojim se potvrđuje njegovo vlasništvo od starine na ukupnoj površini od 221.223 m², odnosno 22 i nešto više hektara i 1769 metara kvadratnih poslovnoga i drugoga prostora - listovi nepokretnosti KO Buljarica I i II. Dodijeljen mu je i poseban matični broj 9200360021258 koji ga kvalifikuje kao pravno lice, ali u državnom vlasništvu. Ne samo ovaj manastir, nego i svi drugi paštrovski manastiri i crkve su posebna pravna lica u državnoj svojini. Nema potrebe da se bilo što u vezi vlasništva dokazuje, jer je sve nesporno i jasno. I sa Zakonom i bez Zakona, zahvaljujući Paštrovićima, manastir Gradište, ali i druga paštrovska crkvena imovina bila je i ostala državno vlasništvo, tako da je, inače, velizdajnička inicijativa budvanskoga gradonačelnika još i besmislena. Jednostavnim pravnim postupkom, kao takva, ubrzo će biti upisana u novouređeni katastar imovine države Crne Gore.

Inače, ovaj Grbljanin čiji su se preci u Krimovicu doselili iz Crne Gore, koji upravlja Budvom i živi u Paštrovićima, janjičarski se odnosi i prema svojim Grbljanima.

Diči se, slavi i štiti crkvu kralja Milutina koji je 1307. godine darovao Grbalj kotorskoj gospodi i Stefana Dušana koji je 1351. godine, u Prištini potvrdio Kotoranima Milutinovu privilegiju; ponosno se identifikuje s narodom, crkvom i državom koja je ukmetila Grbljane, ali i njegove pretke koji su bili Crnogorci. Zaboravlja da su se Grbljani mnogo puta u istoriji, upravo zbog takvoga društvenoga statusa, dizali na bunu i umirali za slobodu koju su im uskratili srpski kraljevi; da su se vladali po Grbaljskome zakonu, koji se po formi i suštini ne razlikuje od onovremenoga crnogorskoga.

Zaboravlja i da su mu se preci, klikujući slobodu, ne samo doselili iz Crne Gore nego se i oslanjali na cetinjske vladike, Crnu Goru i Crnogorce. Očito i bez sumnje namjerava da završi poslove koje su započeli kralj Aleksandar i Nikola Pašić. Sruke su mu i korumpirani djelovi državne administracije koji su izdali ideju demokratske i suverene države za koju smo se borili. Povezuje ih ideologija velikosrpstva koju oličava car Dušan, i u vezi je s imperijalnim ambicijama Srbije koja namjerava da unutar svojih granica zahvati teritoriju skoro polovine Balkana, uključujući i Crnu Goru. Zato na kraju, još jedanput kapa dolje Paštrovićima koji su sačuvali plemensku crkvenu imovinu od pohlepnih beogradskih popovskih mračnjaka", navodi Vučinić.