Svetosavski portal o Amfilohijevoj sahrani

Mitropolija crnogorsko-primorska nastavlja da „na divlje“ kanonizuje pokojnog mitropolita Amfilohija, objavljujući čudne i prelesne molitve njegovih idolopoklonika, ne poštovalaca, jer poštovanje je jedno, a idolopoklonostvo nešto drugo – navodi se u saopštenju svetosavskog portala “Borba za veru”.

“U tim prelesnim i duhovno štetnim sočinjenijima nalaze se pozivi pokojniku da narodu ‘oprosti grijehe’, koje prašta samo Bog”.

Sajt Mitropolije crnogorsko-primorske “Svetigora” je prije par dana objavio “Molitvu Svetom Mitropolitu Amfilohiju”!

“Ne valja ta rabota, braćo i sestre, ne valja – ako se molite pokojniku, a ne molite se za njega, veliku mu štetu činite, jer Bog ne trpi pritiske ljudske, nego nam, ako smo smjerni i skromni, pruža svoju beskrajnu milost. Sveca otkriva Bog, a ne izvikuju ga ljudi. Kanonizacija nijesu auto-trke: ko prije stigne u kalendar, njegovo je crveno slovo!”, navodi “Borba za veru”.

Radi se o “bogohulnim i mračnim pojavama oko smrti i sahrane mitropolita Amfilohija”.

“Oni koji misle da dobro čine duši mitropolita Amfilohija tako što ga odmah proglašavaju za sveca, vidjeći i sebe u crkvenom kalendaru, teško griješe”.

“Mitropolit Amfilohije, sa svojim dobrim i lošim djelima, može, kao i svako, da se uzda samo u milost Božju, a ne u svoju pravdu, ma kolika ona bila”.  

Iz “Borbe za veru” su objavili da su “ovih dana trpjeli strahovite pritiske da uskočimo u idolopokloničku maticu. Da se svrstamo u hiljade i hiljade mitropolitovih obožavaoca, za koje je on već ‘svetac’”.

Portal objavljuje da “Amfilohije jeste obnovio mnoštvo hramova i manastira, jeste na prvi pogled oživio duhovni život Crnoj Gori”, ali se pita:

“Šta znači obnova zidina, ili šta znači neko lažno srbovanje?”

“Sluđenom narodu, dajući zmiju umjesto ribe, i kamen umjesto hljeba, pod parolom svetoga života Amfilohijeva, još živom Amfilohiju napravili su pozlaćenu ikonu, i napisali službe i akatiste”.

“Prvi razlog je taj da sablazne, u vjeri malo utvrđeni narod, kako je Amfilohije i za zemnog života otvorio Rajska vrata, i da je ušao u Raj, ne prolazeći mitarstva koja je opisala Sveta Teodora, a od kojih je i sama Majka Božija zazirala, moleći Sina Svoga da Joj prečistu dušu provede kroz mitarstva”.

“Otuda i bogohulno pisanje (Amfilohijeve) ikone za zemnog života”, navodi “Borba za veru”.

“U istoriji Crkve Hristove, jedino se Gospodnja ikona, Obraz nerukotvoreni pojavio za zemnog života Isusa Hrista, i to što je Sveti Luka napisao nekolike ikone Presvete Bogorodice, koja je iznad svih Svetitelja i činova Angelskih”.

Zbivanja oko sahrane Amfilohija Radovića i divlje “kanonizacije” ocijenjuju kao “drskost i bezobrazluk” i kao širenje praznovjerja “da je dovoljno da je neko bio episkop da u vječnosti bude Hristos - u skladu sa ludačkim idejama”.

“Duša svakog pokojnika ište molitve, a ne slavu i pohvalu zemaljsku. A kanonizacija ne ide tako, nikako ne ide. Bog proslavlja, ljudi se saglašavaju”.

“Niko nikome nije rekao da se ne pomoli za dušu pokojnika (Amfilohija), koji ide na sud Božji, kako će svako od nas otići”, a neki episkopi SPC “počeli su da bulazne o tome da je pokojnik – novi svetac”.

“Još mu se tijelo nije ohladilo u grobu, a ‘Tasa’ (Atanasije Jevtić) donosi čak ČETIRI TROPARA, meće u sanduk ikonu – ne Svetog Amfilohija Ikonijskog, monaške slave pokojnika – nego ‘Svetog Amfilohija Cetinjskog’”!

“Irinej Bulović ga stavlja među crnogorska ‘sveta tri jerarha’ – Svetog Petra Cetinjskog, pjesnika Njegoša, koji niti je bio, niti će biti svetac”.

“Šta želite, dakle, da se gradimo slijepima i ne vidimo lakrdiju i cirkus, ali i mračno zamešateljstvo tajnih i Bogu protivnih sila vezanih za Amfilohijevu smrt i sahranu?”