Priredio: V.J.
Vaseljenska patrijaršija, kao Majka-Crkva, u 19. i 20. vijeku, stvaranjem novih nacionalnih država i razgraničenjima na Balkanu, stvorila je patrijaršijskim i sinodalnim tomosima nove autokefalne crkve: Grčka (1850), Srbija (1879, 1922), Rumunija (1885), Albanija (1937), Bugarska (1945).
„Ove nove autokefalne crkve obuhvatale su teritoriju posebne etnokratske jedinice. Ukoliko bi došlo do proširenja granica tih država, Majka-Crkva bi ponovo ustupila autokefalnoj Crkvi jurisdikciju novih teritorija, koja je dodata unutar novih državnih granica”, piše mitropolit dr Andrej Nanakis (65), profesor bogoslovskih nauka Univerziteta Aristotel u Solunu.
„A u slučaju stvaranja i priznanja nove države unutar territorije postojeće države, za koju je u prošlosti jurisdikciju tomosom o autokefaliji novoj Crkvi priznala Vaseljenska patrijaršija, onda se teritorija te nove države vraća u kanonsku jurisdikciju Vaseljenske patrijaršije; to se sada dešava u Śevernoj Makedoniji”.
„Majci-Crkvi, dakle, Vaseljenskoj patrijaršiji, vraća se duhovna i kanonska odgovornost uređenja crkvenih poslova unutar nove nezavisne države. Isto važi i kada država, koja ima tomos o autokefaliji, iz bilo kog razloga prestane da postoji. I u ovome slučaju se geografska teritorija države vraća Majci-Crkvi, koja je ove teritorije ustupila i za ovu državu stvorila specifičnu autokefaliju”.
Drugim riječima, mitropolit prof. dr Andrej, koji je arhijerej Vaseljenske patrijaršije, indirektno najavljuje i zvaničnu REVIZIJU TOMOSA iz 1922. kojim je Majka-Crkva iz Carigrada priznala sadašnju Crkvu Srbije (SPC), istovremeno joj odobrivši kanonsku nadležnost za teritorijalno područje nekadašnje Kraljevine SHS tj. bivše Jugoslavije, uključujući eparhije u Makedoniji i bivšu Kraljevinu Crnu Goru.
Tim tomosom je priznato i „ujedinjenje” autokefalne Crkve Kraljevine Crne Gore u novu Crkvu Kraljevine SHS, sadašnju Crkvu Srbije.
Crnogorska pravoslavna crkva, slično Ruskoj crkvi, priznata je od Vaseljenske patrijaršije na temelju crkvenoga običajnoga prava i najkasnije 1855. unijeta u carigradski svešteni nomokanonski diptih pomjesnih crkava sa nazivom: AUTOKEFALNA Crnogorska Mitropolija — ΑΥΤΟΚΈΦΑΛΟΣ Μητρόπολις Μαυροβουνίου.
U članku koji objavljuje crkveni portal „Romfea”, mitropolit prof. dr Andrej Nanakis piše da Crkva Srbije više nema nadležnost za teritorije novostvorenih država na prostorima obuhvaćenim tomosom iz 1922. godine, tj. da su, izuzev Republike Srbije, teritorije sada nepostojeće Jugoslavije kanonska nadležnost Vaseljenske patrijaršije kao Majke-Crkve:
„Izdavanje tomosa za stvaranje nacionalnih autokefalnih crkava je crkveni događaj i praksa, ali se ne završava jednostrano. Dodjeljuje se uz saglasnost ili pristanak vrhovne političke vlasti svake nacionalne države.
Podrazumijeva se da, kao što politička vlast Srbije nije legitimisana da se miješa u unutrašnja pitanja države Śeverne Makedonije, iz istoga razloga ni Crkva Srbije (Εκκλησία της Σερβίας) nema kanonska prava, niti crkvenu jurisdikciju na teritoriji ove međunarodno priznate nove države”, zaključuje visokopreosvećeni mitropolit Andrej.
Napominjemo, na temelju kanonskoga prava (17. pravilo IV Vaseljenskoga sabora, etc) i sveštene prakse, uspostavljanje novih crkvenih granica prati uspostavljanje novih političkih (državnih) granica — tj. autokefalije se podudaraju s granicama onih novih država u kojima je pravoslavno stanovništvo dominantno.
Barbarosa
@Djuro Vučinić nema potpisivanja nikakvog ugovora sa SPC već sa CPC. Zato ovi hodaju da to skleptaju. Ovo treba staviti pod nos svima i kazati im sikter.
Barbarosa
Vrlo jasan prikaz gubljenja i dobijanja autokefalnosti. Jasno je da SPC se miješa u rad crkve nad kojom nema autokefalnost . Jel sa formiranjem i međunarodnim priznanjem države Crne Gore autokefalija se vraća majci crkvi u kanonska nadležnost Vaseljenske patrijaršije kao Majke-Crkve. CPC je na redu
izopštiti Spc
Spc i Moskovsku patrijaršiju izopštiti kao terorističke organizacije opasne po pravoslavlje.