6 °

max 6 ° / min 2 °

Utorak

24.12.

6° / 2°

Srijeda

25.12.

9° / 2°

Četvrtak

26.12.

8° / 3°

Petak

27.12.

7° / 1°

Subota

28.12.

7° / -0°

Nedjelja

29.12.

10° / 2°

Ponedjeljak

30.12.

10° / 4°

Podijeli vijest sa nama.

Dodaj do 3 fotografije ili videa.

Maksimalna veličina jednog fajla je 30MB

minimum 15 karaktera

This site is protected by reCAPTCHA and the Google. Privacy Policy and Terms of Service apply.
Kačavenda sa Porfirijem i Mićovićem danas slavio jubilej Crkve Srbije

Religija

Tag Gallery
Comments 9

Kačavenda sa Porfirijem i Mićovićem danas slavio jubilej Crkve Srbije

Autor: Antena M

  • Viber

Priredio: Vladimir Jovanović

Liturgijski svečano proslavljamo veliki jubilej koji zbog epidemije nijesmo mogli da obilježimo 2020. godine, stogodišnjicu obnove drevne Pećke patrijaršije, odnosno ujedinjenja svih srpskih crkvenih oblasti, dotad u različitim statusima i jurisdikcijama, u jednu i jedinstvenu Srpsku patrijaršiju — saopštio je danas Porfirije Perić, patrijarh Crkve Srbije (SPC) u Sremskim Karlovcima.

Obraćajući se okupljenima, on tvrdi da je „Srpska pravoslavna crkva od NEZAKONITOG i NASILNOG ukidanja Pećke patrijaršije 1766. godine, živjela podijeljena u mitropolije i episkopije u granicama različitih država”.

U stvarnosti, Pećka arhiepiskopija („patrijaršija”) nikad nije priznata kao autokefalna crkva — kao takve je nema niti u jednome sveštenome diptihu — nego je, dok je postojala, bila samoupravna jurisdikcija unutar Vaseljenske patrijaršije; a do ukidanja 1766. došlo je nakon pismene i od većine arhijereja Pećke arhiepiskopije potpisane i pečatima ovjerene molbe Majci-Crkvi – Vaseljenskoj patrijaršiji.

Uopšte ne navodeći provjerljiv i markantan podatak da je Vaseljenska patrijaršija vazalnoj Kneževini Srbije odobrila 1830. crkvenu autonomiju, a 1879. i tomos o autokefaliji za Crkvu godinu ranije međunarodno priznate države Srbiju, Porfirije Perić je nastavio:

„I konačno, poslije pobjede u Velikome ratu, po oslobođenju i stvaranju države južnih Slovena, 12. septembra 1920. u Sremskim Karlovcima, u prisustvu regenta Aleksandra Karađorđevića i državnih zvaničnika, održan je Sabor arhijerejâ na kojem je, poslije stotinu i pedeset četiri godine, uz liturgijsko jedinstvo, koje nikada nije ni bilo narušeno, vaspostavljeno i kanonsko i administrativno jedinstvo i svečano proglašena obnovljena Pećka patrijaršija, odnosno SPC, na području njezine istorijske i kanonske jurisdikcije”.

„Ubrzo, 19. februara 1922. godine”, nastavio je Perić, „Patrijaršija u Konstantinopolju je odgovarajućim crkvenim aktom, svepravoslavno prihvaćenim Tomosom, potvrdila ujedinjenje istorijskih srpskih crkvenih oblasti kao ‘kanonsko i opravdano’, a SPC je priznata, ‘za stalno i zauvijek’, kao sestrinska Crkva svih autokefalnih pravoslavnih crkava”.


Međutim, provjerljivo je da se u tekstu tog tomosa iz 1922. godine NE POMINJE i NE POTVRĐUJE „ujedinjenje istorijskih srpskih crkvenih oblasti kao ‘kanonsko i opravdano’”, kako tvrdi sa svojim jerejima Porfirije Perić.

Takođe, provjerljivo je i da se u tekstu tomosa iz 1922. NE POMINJE i NE POTVRĐUJE nikakva „Pećka patrijaršija”, niti njezina obnova — cjelokupan tekst tomosa je na kraju ovoga članka.

Ovu Perićevu poslanicu potpisuju, između ostalih, Joanikije Mićović, koji je danas takođe bio u Sremskim Karlovcima, kao i svi srpski arhijereji, a među njima — VASILIJE KAČAVENDA, „umirovljeni Episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije”.

Kačavenda, koji je umiješan u javno obznanjene pedofilske i homoseksualne afere, ostao je, kako vidimo, i dalje svetosavski episkop.

I Kačavenda je prisustvovao današnjoj svečanosti Crkve Srbije u Sremskim Karlovcima.

Carigradski tomos iz 1922, na koji se pozivaju Perić i arhijereji Crkve Srbije, rekosmo, ne zna ni za kakvu „Pećku patrijaršiju”. Ali, između ostaloga, na dva mjesta se pominje — AUTOKEFALNA Crnogorska crkva. 


Objavljujem i sliku originalnoga tomosa, sa naznačenim mjestima pominjanja autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve; a taj tomos u cjelini glasi:

† MELETIJE po milosti Božjoj Arhiepiskop Carigrada – Novoga Rima i Vaseljenski Patrijarh

Sveta Crkva uređujući i obavljajući sve kako treba, a radi nazidavanja, smatra da je i ovo svojstveno dobrome uređivanju i kanonskome poretku, da podešava i uređuje granice crkvene uprave prema političkim promjenama koje se dešavaju, u koliko je to dozvoljeno svetim crkvenim zakonima, kako bi se upravljanje crkvenim poslovima vršilo bez teškoća i sa cjelishodnošću i kako bi od toga proizilazila veća korist za hristoimeni narod.

Prema tome, i u pogledu na bogospasajemu Kraljevinu Srbiju s obzirom na to, što je ona poslije bivših Balkanskih ratova iz 1912. i 1913. godine i doskorašnjega Velikoga svjetskoga rata proširena i uvećana i podignuta u jednu ujedinjenu Kraljevinu SHS po milosti i blagoslovu Božijem, obuhvatila je u svojim granicama eparhije koje su do skora bile pod kanonskom upravom Patrijaršijskoga Vaseljenskoga Prijestola i to mitropolije: Skopsku, Raško-prizrensku, Veleško-debarsku, Pelagonijsku, Prespansko-ohridsku i dio mitropolije Vodenske; Episkopiju polijansku na osnovu Bukureškoga ugovora od 10. avgusta 1913; Mitropoliju strumičku na osnovu Nejskoga ugovora od 27. novembra 1919; a na osnovu ugovora s Austrijom potpisanoga u Sen-Žermenu u Laji od 10. septembra 1919. godine mitropolije u Bosni i Hercegovini: Bosansku, Hercegovačku, Zvorničku i Banjalučko-bihaćku.

Pored toga, u granicama ovoga ujedinjenoga Kraljevstva SHS ušle su i AUTOKEFALNE PRAVOSLAVNE CRKVE: Karlovačka i CRNOGORSKA, kao i dvije dalmatinske eparhije: Zadarska i Bokokotorska; a zajedničkom odlukom predstojateljâ ovih crkava sakupljenih na saboru proglašeno je njihovo upravno jedinstvo sa Srpskom crkvom u jednu autokefalnu Crkvu pod imenom: autokefalna Ujedinjena pravoslavna srpska crkva Kraljevine SHS.

Zbog toga naša Hristova Crkva, na molbu Crkve i Vlade Kraljevine SHS, imajući u vidu kanoničnost i opravdanost crkvenoga ujedinjenja u jednu cjelinu onih crkvenih oblasti koje su već politički ujedinjene, radi konačnoga jedinstva i harmonije u upravi, prema pravilu Otaca — koje kaže: „da episkopi svakoga naroda treba da priznaju prvoga među sobom i njega smatraju glavom” — i radi veće i opšte koristi ujedinjenih oblasti koje imaju od jedinstva, jednodušnom odlukom, koja je donijeta na śednici Svetoga Sinoda, pod predśedništvom Naše Smjernosti, odlučuje i utvrđuje sljedeće: odobrava i blagosilja crkveno oslobođenje od Patrijaršijskoga Vaseljenskoga Carigradskoga Prijestola i prisajedinjenje autokefalnoj Ujedinjenoj pravoslavnoj srpskoj crkvi onih eparhija koje su do skora bile pod njegovom upravom i koje su gore pomenute.

Priznajući pak proglašeno jedinstvo AUTOKEFALNIH CRKAVA: Srpske, CRNOGORSKE i Karlovačke, kao i dviju dalmatinskih eparhija, prima od ovih obrazovanu Svetu autokefalnu Ujedinjenu pravoslavnu srpsku crkvu kao sestru u Hristu, koja ima i uživa sva prava autokefalnosti, prema propisima i redu Svete Pravoslavne Crkve.

Za dokaz, stalnu i vječitu potvrdu svega ovoga što je ovako kanonski usvojeno i utvrđeno odnosno onih eparhija i dijelova našega Svetoga Patrijaršijskoga Vaseljenskoga Prijestola, koje su u skorije vrijeme pripale bogospasajemoj Kraljevini SHS, a i odnosno jedne Ujedinjene autokefalne pravoslavne srpske crkve, koja je obrazovana u ovoj Kraljevini, izdajemo s visokopreosvećenim mitropolitima, naše u Svetome Duhu ljubezne braće i saslužitelja, ovaj naš Patrijaršijski i Sinodski tomos, čiji se tekst tačan i nepovrijeđen nalazi izložen i u svetome kodeksu naše Svete Velike Hristove Crkve, sa željom, da Bog svake blagodati, koji nas je pozvao u svoju vječnu slavu u Isusu Hristu, podari svagda svaki blagoslov i svaki dobar plod svima eparhijama, koje su na ovaj način od nas oslobođene, kao i cijeloj najsvetijoj sestri autokefalnoj Ujedinjenoj pravoslavnoj srpskoj crkvi Kraljevine SHS. Njemu neka je slava i država vo vjek vjeka. Amin.

Godine 1922, februara 19, epimnemeze 5.

Patrijarh konstantinopoljski MELETIJE, odlučuje; [saglašavaju se] kesarijski NIKOLA, halkidonski GRIGORIJE, neokesarijsko-katarijski POLIKARP, angirski GERVASIJE, haldijsko-kerasundski LAVRENTIJE, sarandaeklisijski AGATANGEL, nikejski VASILIJE, amasijski GERMAN, rodoski APOSTOL, varnski NIKODIM, iliupoljski SMARAGD, metrijski JOAKIM.

Komentari (9)

POŠALJI KOMENTAR

Deni

Treba dodati da tomos dobiven 1922 glasi na ime Srpske Pravoslavne Crkve u Kraljevini SHS/Jugoslaviji. Znaci u drzavi koja ne postoji.

TV_EU

Kačavenda je njihov seksualni "guru" :)

max13

Sramota,zastiđe,užas,za crkvu srbije,srbe i njihove sluge.