Smijenite Ćulibrka! – apel potpisali akademici SANU i Goran Kiković iz Berana

Priredio: V.J.

Vjerujemo da je svakom dobromislećem jasno da se revizionističkom, ANTISRPSKOM i antidržavnom delovanju episkopa Jovana mora stati na kraj — navodi se u javnim apelima protiv Jovana Ćulibrika, episkopa SPC (Crkve Srbije) upućenim patrijarhu, sinodu, arhijerejskom saboru i Vladi Republike Srbije.

„Kao vjerna čada SVETOSAVSKE NAM MAJKE CRKVE pišemo vam ponovo na temu revizije stradanja Srba u NDH i srpskog umanjivanja žrtava zloglasnog logora Jasenovac”.

„Nažalost, u toj NEČASNOJ RABOTI važan je i postojan angažman vladike slavonskog Jovana Ćulibrka”, navodi se u apelu Patrijaršiji u Beogradu koji potpisuju akademici SANU Vasilije Krestić, Danilo Basta, Radomir Saičić i više desetina sikofanata „srpskoga sveta” i svetosavlja, uključujući i one „u „lokalu” — poput nastavnika istorije iz Berana Gorana Kikovića.

„Episkopa Jovana Ćulibrka razriješite svih dužnosti vezanih za Jasenovac i stradanje Srba u NDH, prije svega sa mjesta predśednika Odbora za Jasenovac i ostala stratišta SAS SPC”, ističu potpisnici čije apele objavljuje sajt „Stanje stvari”.
Dovode u pitanje da li je Ćulibrk „dostojan vladičanskog čina” i tvrde da je „stolovanje vladike Jovana blizu Jasenovca neka vrsta ponovnog klanja”.

Obraćajući se i Vladi Srbije, apelanti vele kako je „do skora nezamislivo, srpsko umanjivanje stradalih Srba u Jasenovcu i uopšte u NDH”.

„U tome prednjači predśednik Upravnog odbora Muzeja žrtava genocida, episkop slavonski Jovan, koji se nedavno nevješto pravdao da nije za revizionizam (!) i optužio državne politike Srbije i Republike Srpske”.

Nevena-Jovana Ćulibrka (Zenica - BiH, 1965) zamonašio je 1993. na Cetinju Amfilohije Radović i narednih je godina u njegovoj eparhiji boravio. Rukopoložen za episkopa 2011, od 2014. episkop pakračko-slavonski u Pakracu (Hrvatska).

„Cifranje” o broju ubijenih u ustaškom logoru u Jasenovcu važna je komponenta narativa o „ostatku zaklanog naroda”. Ćulibrk je u izjavama sugerisao da je stvaran broj žrtava, a one ne uključuju samo Srbe, i do deset puta manji od procjena koje se već decenijama olako izgovaraju u srpskoj javnosti, a u čemu prednjače iz „Svetosavske nam majke Crkve” i SANU.

„Govorim kao neko ko je realno upućen u stanje nauke u tom pogledu: broj žrtava Jasenovca u budućim enciklopedijama genocida i holokausta koje se sada spremaju za štampu neće biti 600 ili 700 hiljada”, kazao je Ćulibrk. „Ono što znamo za Jasenovac, to je fizička granica ispod koje ne može da se ide, to su pobrojane žrtve po imenu i prezimenu, a njih ima oko 90 hiljada”.

U međuvremenu, u Hrvatskoj su objavljena statistička istraživanja da i spisak od oko 90 holjada žrtava sadrži: duplirana imena s istom godinom i mjestom rođenja i očevim imenom; ili imena žrtava koje su na popisu umorenih ne u Jasenovcu nego na verifikovanim popisima nacističkih logora u Njemačkoj; ili imena osoba koje jesu bile u tranzitu ili neko duže vrijeme u Jasenovcu, ali su preživjele i umrle prirodnom smrću decenijama kasnije, etc.

Djelimična otkopavanja koja su 1960-ih rađena u okolini Jasenovca (Gradini), broj i profil tada pronađenih leševa — od kojih su neki nosili uniforme i insigije NDH, što sugeriše da su to strijeljani ustaše i-ili domobrani — nijesu ni približno potvrdili pretpostavke o ukupnom broju žrtava logora.

„Mi imamo sada slučaj revizionizma u Srbiji i u Republici Srpskoj, koji je masivan s naše strane”, kazao je Ćulibrk.