Priredio: V.J.
Arhiepiskop helsinški i finski Leo, poglavar Finske pravoslavne crkve, ocijenio je da se Moskovska patrijaršija, ispovijedajući jeresi, samoizopštava iz pravoslavlja.
„Naše doba iznjedrilo je novi totalitarni mit i ideologiju pod krinkom pravoslavlja koje u stvarnosti uopšte ne predstavlja hrišćanstvo”.
„Prije nekoliko godina još sam mogao prepoznati neke ostatke pravoslavlja u Moskovskoj patrijaršiji, ali oni su sada zamijenjeni mješavinom ruskog mesijanizma, pravoslavnog fašizma i etnofiletizma”, kazao je arhiepiskop.
On je, prenosi sajt Finske pravoslavne crkve (ort.fi), napomenuo da je etnofiletističku jeres osudio pomjesni sabor u Carigradu prije 152 godine.
„Rusija sada na sebe gleda kao na ‘jedinu snagu Dobra u svijetu’, sa zadatkom da se suprotstavi Zapadu koji je ‘ogrezao u Zlu.’ To pak predstavlja manihejsku jeres u kojoj je svijet podijeljen na suprotnosti: svjetlo i tamu, dobro i zlo, etc”.
„Iinvazija na Ukrajinu dobila je blagoslov Moskovske patrijaršije i čak epitet ‘svetog’ rata”.
„Naravno”, dodao je arhiepiskop, „takođe sam zabrinut što kanonska teritorija naše pomjesne Crkve nije pošteđena ruskih ekspanzionističkih napora”.
„U najtežim vremenima gledanje na bol sa pozitivne tačke gledišta možda je nemoguće. Međutim, pripadanje Crkvi znači da želiš da pripadaš onoj ljudskoj zajednica kojoj je glava Hristos i koja želi da uspostavi carstvo ljubavi”.
Arhiepiskop je apelovao na jedinstvo Svete Pravoslavne Crkve:
„Mjerila čestitosti koja Jevanđelje postavlja za naše djelovanje su stroga i ne možemo se nadati da ćemo ih sami postići, ali nam je dopušteno govoriti o njima, i zaista to nam je i dužnost. Suština radosne vijesti hrišćanstva je da ne možemo sami djelovati na istinski hrišćanski način. To možemo učiniti samo kada se ujedinimo u Hristosu, kao porodica u jednu Crkvu, koja će vazda biti jača od zbira izolovanih članova zapetljanih u egoizme”.
Arhiepiskop Leo ovaj govor je održao 7. juna tokom pripremnog savjetovanja za Crkveni sabor Finske, predviđen za novembar ove godine…
Nakon što je Finska, izdvajajući se iz Rusije, proglasila nezavisnost, Finska pravoslavna crkva (Suomen ortodoksinen kirkko), kao autonomna jurisdikcija priznata je 1921. od strane Moskovske patrijaršije.
Svega dvije godine docnije, Finska pravoslavna crkva se stavila pod omofor Patrijarha u Carigradu, postajući kanonski ogranak Vaseljenske Majke-Crkve, sa statusom autonomije.
Bogoslužbeni jezici: finski, švedski, crkvenoslovenski. Pastva broji oko 60.000 vjernika.
Finska država je 1969. zakonon priznala Finsku pravoslavnu kao vjersku zajednicu s posebnim državnim statusom.
Arhiepiskopa Lea Makonena je Crkveni sabor Finske 2001. izabrao za predstojatelja, što je docnije potvrdio Sinod Vaseljenske patrijaršije.
U januaru o.g. objavljeno je da arhiepiskop Leo (76) podnio molbu Njegovoj Svesvetosti, vaseljenskome patrijarhu Vartolomeju, tražeći blagoslov za svoju namjeru da se penzioniše za vrijeme Uskrsa 2024. godine. Vartolomej je stvar uputio na razmatranje sinodskoj komisiji.
Na zasijedanju Sinoda Vaseljenske patrijaršije, 17-18. maja na Fanaru, odobrena je molba arhiepiskopa Lea da se umirovi, s tim da akt o tome stupa na snagu na predstojećem Crkvenome saboru Finske, skupu sveštenstva i laika 25-28. novembra 2024, kada će se obaviti izbor novoga arhipastira pravoslavnih Finaca.
U skladu sa tomosom o autonomnoj Finskoj pravoslavnoj crkvi, odluka sabora biće dostavljena Vaseljenskoj patrijaršiji na naknadne kanonski propisane procedure.
Petar
Sve tačno i istinito - kako hrišćanin i treba da zbori. SPC u Crnoj Gori je uveliko prevazišla rusku patrijaršiju po retrogradnosti. Etnousmjerenost joj je srpskija no samoj Srbiji. U Srbiji SPC služi pretjerano državi i narodu. U sred Crne Gore ta crkva ne može viđet ni zemlju ni narod crnogorski.