ULTIMATUM IZ BEOGRADA ZA MIĆOVIĆA – Srbija te ustoličila: da se odrekneš potpisa, izviniš nam se, pokaješ i zatražiš od nas oproštaj

Priredio: V.J.

Na meti „Večernjih novosti”, iz Srbije, propagandnog oruđa Aleksandra Vučića, uostalom i svih režima beogradskih — danas atakovali na Jovana alijas Joanikija Mićovića, tamo do juče promovisanog i slavljenog, a uz masivno nasilje ovdašnje policije 5. septembra 2021. ustoličenoga arhijereja eparhije crnogorsko-primorske Crkve Srbije (SPC).

Na čelu „Večernjih novosti” je Milorad Vučelić, još od kraja 1980-ih, tj. od vakta Miloševića, perjanica najodvratnije srpske propagande, blizak tamošnjoj UDB-i, etc; ali za sadašnji kontekst ne manje bitno: - nosilac svetosavskoga odlikovanja koje mu uručiše patrijarh Porfirije Perić i arhiepiskop i mitropolit Irinej Bulović.

Sada izgleda kako Patrijaršija Srbije, drugim riječima Perić i Bulović, ako ne i lično Vučić, od Mićovića, preko „Večernjih novosti”, šalje ultimativne naloge. Naime, Mićoviću u vezi njegova su-potpisa na pismu koje on prije par dana objavi sa petoricom drugih svetosavskih arhijereja —— iz Srbije naredili:

- da povuče potpis

- pa da se javno izvini

- zatim im prinese pokajanje

- i od njih zatraži oproštaj.

Uostalom, evo što danas s portala „Večernjih novosti” pišu Mićoviću (prenijećemo integralno)…

* * * * * * * * *

Mnogi su iznenađeni što je mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije, zajedno sa mitropolitom njemačkim Grigorijem, mitropolitom žičkim Justinom, mitropolitom zahumsko-hercegovačkim Dimitrijem, arhiepiskopom zapadnoameričkim Maksimom i episkopom istočnoameričkim Irinejem, stavio svoj potpis na pismo protiv Srpske pravoslavne crkve (SPC) i patrijarha srpskoga Porfirija.

1) Mitropolit Joanikije nije smio da se nađe na spisku potpisnika protiv SPC i patrijarha srpskoga Porfirija prvenstveno zbog očuvanja jedinstva SPC uopšte, a posebno u Crnoj Gori. Od vitalnog značaja za jedinstvo SPC jesu dobri odnosi između mitropolita crnogorsko-primorskoga i patrijarha srpskoga. Riječ mitropolita crnogorsko-primorskoga uvijek u SPC i javnosti ima posebnu težinu, a crnogorski mitropolit, bez obzira na ime i prezime, ima posebnu odgovornost i to je mitropolit Joanikije morao da ima u vidu. Interes sveštenstva, monaštva i vjernoga naroda Mitropolije crnogorsko-primorske nikada ne smije biti podređen interesima onih koji su javno prepoznati kao razbijači jedinstva SPC.

2) Mitropolit Joanikije nije smio da zaboravi da je u tron mitropolita crnogorsko-primorskih ustoličen 5. septembra 2021. godine isključivo zbog tvrdog i neodstupnog stava patrijarha srpskoga Porfirija da se zakazani čin ustoličenja mora obaviti u Cetinjskome manastiru.

Ne treba zaboraviti da su 4. septembra u kasnim večernjim časovima neodlučni i nesigurni, a mitropolit Joanikije dobro zna njihova imena, predlagali da se njegovo ustoličenje odloži za neko drugo vrijeme. Mitropolit Joanikije dobro zna da je i on u jednome trenutku u veoma teškoj situaciji bio spreman na ustupak te vrste.

Ali, mitropolit Joanikije zna da patrijarh srpski Porfirije sa čvrstom vjerom u Gospoda Boga i uzdajući se u Božiju pomoć nije prihvatio taj prijedlog. Dobro su ostale upamćene, a i postale su javne riječi patrijarha Porfirija da narednoga jutra, bez obzira na sve, kreće na Cetinje da obavi sveti čin zbog koga je i došao u Crnu Goru. Patrijarh srpski Porfirije i mitropolit kruševački David su, rizikujući svoje živote u najtežoj bezbjednosnoj situaciji zbog blokada Cetinja na Belvederu i prilazima Cetinju, helikopterom Vojske Crne Gore otišli u Cetinje i u Cetinjskome manastiru ustoličili mitropolita Joanikija. Nije bilo nikakve potrebe da se mitropolit Joanikije priključuje javnome napadu na patrijarha Porfirija i mitropolita Davida u vrlo delikatnome trenutku u Srbiji i to pismom u kojemu su mitropolitu Davidu pripisane i podmetnute riječi koje nije napisao.

3) Mitropolit Joanikije je, prije potpisivanja javnoga pisma patrijarhu Porfiriju, morao da ima u vidu koliku podršku su, prvenstveno iz Srbije, a potom i iz ostalih srpskih krajeva, dobile Mitropolija crnogorsko-primorska i eparhije SPC u vrijeme borbe za očuvanje svetinja krajem 2019. i tokom 2020. godine. Ta podrška i ta ljubav je iz dana u dan bivala sve veća i sve potrebnija i nju vjerni narod u Crnoj Gori, bez obzira na ovaj neprimjereni postupak mitropolita Joanikija, nikada neće i ne smije zaboraviti.

4) Mitropolit Joanikije je morao da ima u vidu da je tadašnji mitropolit zagrebačko-ljubljanski, a današnji patrijarh srpski Porfirije bio jedan od onih srpskih vladika koji je iz duše i iz srca, čak i svojim učešćem na litiji u Podgorici za svetoga Simeona 2020. godine, javno i neodstupno podržavao pravednu borbu blaženopočivšega mitropolita Amfilohija, tadašnjega episkopa Joanikija, sveštenstva, monaštva i vjernoga naroda za odbranu svetinja SPC u Crnoj Gori. 

5) Mitropolit Joanikije je imao ljudsku i svešteničku obavezu da patrijarhu Porfiriju časno uputi javnu podršku i čestito uzvrati bratsku ljubav i da u danima kada su u Srbiji, čak i neodgovornim nastupima pojedinaca iz SPC izvan Srbije, prizivani i podsticani građanski sukobi većih razmjera pošalje poruku mira patrijarhu, episkopima, sveštenicima, monasima i građanima Srbije.

Bilo je prirodno i očekivano da mitropolit Joanikije, uz pismo podrške patrijarhu Porfiriju i episkopima SPC u Srbiji, osudi besprizornu kampanju koja se, prvenstveno preko Nova, N1 i društvenih mreža, vodi protiv SPC i srpskoga patrijarha, a ne da sa ostalim potpisnicima potpisuje krajnje nedobronamjerno pismo i plasira ih podijeljenoj javnosti u Srbiji preko krajnje necrkvenih medija. Na žalost, ta podrška i poruka mira sa cetinjskoga trona je neočekivano izostala.

6) Mitropolit Joanikije je, prije potpisivanja pisma, zaboravio ključni doprinos patrijarha srpskoga Porfirija prilikom konačnoga usaglašavanja i potpisivanja Temeljnoga ugovora između Crne Gore i SPC 3. avgusta 2022. godine u Podgorici.

7) Mitropolit Joanikije je morao da ima u vidu da se patrijarh Porfirije u svakoj prilici bratski odazivao na pozive da pośeti Mitropoliju crnogorsko-primorsku i Crnu Goru i da na taj način podrži mitropolita Joanikija, arhijereje, sveštenstvo, monaštvo i vjerni narod SPC u Crnoj Gori, ali i da svjedoči i utvrđuje jedinstvo SPC u srpskome narodu.  

8) Mitropolit Joanikije je morao da ima u vidu da on nema kanonsku odgovornost izvan Mitropolije crnogorsko-primorske i da nema pravo da se, preko Nova i N1, nekanonski miješa u jurisdikciju patrijarha srpskog i ostalih episkopa SPC u Srbiji. Nekanonsko miješanje u tuđu kanonsku jurisdikciju je bilo u funkciji ostvarivanja političkih ciljeva. To pismo je mogao da potpiše svako, ali ne i mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije.

9) Mitropolit Joanikije je morao da ima u vidu da su studenti iz neformalne organizacije „Kamo śutra”, poslije zločina masovnoga ubista 1. januara ove godine u Cetinju, sa gotovo identičnim parolama i simbolima pokrenuli proteste u Podgorici. Mitropolit Joanikije se o tim protestima i tim studentima na teritoriji njegove kanonske jurisdikcije nije oglašavao, ali jeste o protestima i studentima iz Srbije za koju uopšte nije nadležan.

10) Mitropolit Joanikije je, prije potpisivanja pisma protiv SPC i patrijarha srpskoga Porfirija, zaboravio da pogleda ko sve iz Crne Gore podržava proteste u Srbiji. To su osvjedočeni neprijatelji Mitropolije crnogorsko-primorske i neprijatelji srpskoga naroda. Mitropolit Joanikije je zaboravio da, prije potpisivanja pisma, vidi da je i Aljbin Kurti uputio javnu podršku protestima radi podsticanja građanskih sukoba u Srbiji. Da ovom prilikom ne pominjemo i podršku iz Hrvatske sa sve ustaškim i neo-ustaškim simbolima koju mitropolit Joanikije nije želio ili nije htio da vidi.

Niko ni u najkošmarnijem snu nije mogao da sanja da će mitropolit Joanikije, koji je smatran za tvrdi stub SPC u Crnoj Gori, stati u red sa onima koji ne žele dobro srpskome narodu i Srbiji.

Moglo bi da se navede još razloga zbog kojih ime i potpis mitropolita crnogorsko-primorskoga Joanikija nije smio da se nađe na pismu koje nije u funkciji očuvanja jedinstva SPC i srpskoga naroda.

Još uvijek nije kasno da mitropolit Joanikije POVUČE SVOJ POTPIS sa tog pisma protiv patrijarha srpskoga Porfirija i da se JAVNO IZVINI i u danima vaskršnjeg posta PRINESE POKAJANJE i ZATRAŽI OPROŠTAJ.