Arhijerejska liturgija povodom obretenja moštiju Svetoga Antonija Mitropolita Crnogorskog

Priredio: V.J.

Sa blagoslovom Svetoga Sinoda Crnogorske pravoslavne crkve obretene su mošti Svetoga Antonija Mitropolita.

U NEĐELJU 17. NOVEMBRA U 10 SATI u hramu Svetoga Ivana Crnojevića Pravednog na Cetinju, dan uoči praznika Svetoga Antonija Crnogorskoga, povodom svetog čina obretenja arhijerejsku liturgiju sa sveštenstvom služiće arhiepiskop cetinjski i mitropolit crnogorski Boris sa sveštenstvom — saopšteno je iz Crnogorske pravoslavne crkve.

Napominjemo, Antonije Abramović (mirsko ime Ilija, 1919, Kotor, 1919. – † 1996, Podgorica) prvi je poglavar 1993. obnovljene Crnogorske pravoslavne crkve.

Kao dječak, prisluživao u hramu Sv. Nikole u Kotoru, potom u Praskavici, manastiru kod Budve. Mitropolit crnogorsko-primorski Srpske pravoslavne crkve (SPC) Gavrilo Dožić 1936. šalje ga u monašku školu u Visokim Dečanima, manastiru na Kosovu.

 Bivši uzoran podvižnik kod igumana Teodosija, Rusa, zamonašen i rukopoložen za sveštenomonaha. Trebalo da putuje u Hilandar, ali ga u tome 1941. spriječava izbijanje rata na prostoru prve Jugoslavije. Iako se većina monaške bratije razbježala, Antonije ostao u Dečanima tokom rata.

Preživio teške dane italijanskih, albanskih, njemačkih i bugarskih racija. Manastir sačuvao od pljačke i uništenja.

Iguman Visokih Dečana do 1955, kada je premješten za nastojatelja manastira Pećka parijaršija.

Od 1957. iguman Rakovice kod Beograda.

Zatim, od 1958. do 1961. iguman Savine kod Herceg-Novoga. Pominje se 1961. kao kandidat za mitropolita crnogorsko-primorskoga SPC. Emigrira iz komunističke Jugoslavije, najprije u Grčku, a odatle u Kanadu.

Kao sveštenomonahu, ruska Pravoslavna crkva u Kanadi dodijelila mu parohiju crkve Sv. Petra i Sv. Pavla u Torontu. Zbog vrijedne službe, uzdihnut od ruske jerarhije u stepen arhimandrita sa pravom nošenja mitre —– mitronosnoga arhimandrita.

Održavao bliske veze sa sunarodnicima, Crnogorcima u Kanadi, osobito udruženjem kojim su rukovodili Vojislav Rašović i Branko Aleksić.

Po urušavanju komunizma i uopšte druge Jugoslavije o dolasku Antonija u Crnu Goru, da bi održao prvu Božiju službu, razgovaralo se među pobornicima ideje obnove autokefalne Crkve. Antonije je 1993. u Crnu Goru doputovao uoči Sv. Jevanđeliste Luke - Lučindana 31. oktobra. Biva izložen od strane vlasti brutalnim prijetnjama i atacima režimskih medija iz Podgorice i Srbije, nesporedno i od službenika policije (Služba državne bezbjednosti).

Uprkos svemu, na Lučindan 1993, pred više hiljada okupljenih na Trgu kralja Nikole na Cetinju, Antonije je aklamacijom podržan za duhovnoga poglavara, predstojatelja pravoslavnih Crnogoraca. Antonije se obratio sljedećim riječima:

„Pomoz Bog Crnogorci i Crnogorke!

Dolazim međ’ vas kao svoj među svoje. Želja mi je da vas pozdravim i poželim da ostvarite sve ono što želite. Mi ćemo imati puno posla, ali ovo je najvažniji: nastavak onoga đe su naši preci stali. Ako nas sada ne razumiju, doći će vrijeme kada će nas razumijeti”…

Pribrajanje liku svetih Božijih ugodnika Antonija Crnogorskoga je prva kanonizacija pod omoforom obnovljene Crnogorske pravoslavne crkve.

Sveti Sinod Crnogorske pravoslavne crkve saopštio je prošle godine:

 „Sagledavši cjelokupnu istoriju života blaženoupokojenoga arhiepiskopa cetinjskoga i mitropolita crnogorskoga gospodina Antonija (Abramovića), obnovitelja Crnogorske pravoslavne crkve, cijeneći njegovu žrtvu i projavljenje blagodati Gospodnje, donosimo sljedeću odluku: - Da se blaženoupokojeni mitropolit Antonije pribroji liku Svetih Božijih Ugodnika, odnosno kanonizuje i oglasi kao Sveti Antonije Mitropolit Crnogorski od 3. septembra 2023-ćeg ljeta Gospodnjeg”.

„Sveti Sinod odredio je da praznik Svetog Antonija Mitropolita Crnogorskog bude 18. novembar, dan njegova upokojenja”.