Uz srpsku zastavu, postavio i video-nadzor na crkvi koju podigoše svi Štitaričani u doba knjaza Nikole

Priredio: V.J.

Izvjesni Darko Vuković, iz Podgorice (prigradskog naselje Zlatica), objavio je 25. oktobra na društvenoj mreži fotografije kako je na crkvi u selu Štitarica kod Mojkovca postavio video-nadzor, uz tekstualnu objavu:

„Na crkvi u Štitarici - Mojkovac sam postavio video nadzor. Bezbožnici i Miraševi sektaši, pratim vas”.

Pomenuti je Vuković, prema njegovim objavama, simpatizer ili aktivista Demokratskog fronta i tzv. protestnih litija iz 2020. godine.

Vuković se slikao i sa zastavom Republike Srbije i Joanikijem Mićovićem.

Pred štitaričkom crkvom, koja je podignuta 1896, nedavno je poboden metalni jarbol i na njemu zastava Crkve Srbije (SPC) — što je izazvalo ogorčenje dijela Štitaričana.

„Neko zabi glogov kolac u bratsku, kumovsku i prijateljsku slogu i druženje”, saopštio je ovim povodom Svetozar Baković, Štitaričanin.

„Sa ovom zastavom su trajno poremetili međukomšijske i bratske odnose, a mogli su i drugačije, prije svega mogli su ljudski. Dobar dio poštovalaca iste te crkve ne podržava ovakve osvajačke nasrtaje”.

Baković je dodao: „U nadi da još ima razuma da se razdor i zavađa ne šire, zamolio bih sve da se presaberu i dozovu”.

Oko štitaričke crkve nalazi se groblje.

Prije nekoliko dana, portal ETV je objavio da su ispred crkve uklonjenje najmanje dvije zvanične Zastave Crne Gore:

„Odluka Crkve Srbije da ispred mjesne crkve u mojkovačkom selu Štitarice postavi jarbol sa srpskom trobojkom izazvala je revolt dijela mještana, ali proizvela i ‘tihi rat’, jer su prije nekoliko dana kao odgovor postavljene, na ogradi ispred crkve i stablu – crnogorske zastave, koje su, međutim, ‘preko noći’ uklonjene”.

Grupa mještana je saopštila: „Kako bi provjerili sve češću priču o pomirenju i bratskoj ljubavi postavili smo i crnogorske zastave, ali su trajale su samo jedan dan”.

„Postavljanjem trobojki po grobljima i crkvenim objektima, Crkva Srbije jasno iskazala svoj nacionalizam”.

O tome da su u Štitarici, koja je u doba Knjaževine Crne Gore bila seoska opština u lokalnoj administrativnoj jedinici – kapetaniji Polja Kolašinska, SVE FAMILIJE GRADILE CRKVU svjedoči tabla s natpisom iznad vrata:

„Sej sv[eti] hram Sv. arhistratig[a] Mihaila vozdviže opština Štitarička pod vladom knjaza Nikole I Petrovića Nje[goša] 8. j. 1896. g.”

Hram u Štitarici u neđelju 24. oktobra 1899. osveštao je arhipastir i poglavar autokefalne Mitropolije cetinjske - Crnogorske pravoslavne crkve mitropolit Mitrofan.

Bilježi se 1900. godine za hram u Štitarici i sljedeći podatak: „Njegovo Visočanstvo GOSPODAR najmilostivije blagovolio je DAROVATI JEDNO ZVONO s priborom CRKVI U ŠTITARICI na dnu Polja Kolašinskijeh”.

Područje Štitarice oslobođeno je u crnogorskome Veljem ratu 1876-78, a to plodno zemljište, bogato pašnjacima, šumama i vodoizvorima — voljom knjaza Nikole — naselili su mahom Crnogorci iz Morače, ali i iz Uskoka, Čeva, Bjelopavlića, Kuča, Vasojevića…

Evo popisa tih familija:

- Bakovići, Baltići, Bjelići, Boškovići, Čobeljići, Dedeići, Gorčinovići, Jokovići, Jošanovići, Jovanovići, Krgovići, Kršikape, Madžgalji, Miloševići, Novakovići, Orovići, Pejovići, Radojevići, Raketići, Rakočevići, Raosavljevići, Ristići, Rubežići, Rudići, Sarići, Simonovići, Simovići (Stožinići), Šukovići, Tapuškovići, Tomaševići, Tomovići, Vlaovići, Vujisići, Vukovići (Fatići), Vukovići (Raosavljevići), Vuletići, Zindovići.