Piše: Vladimir Jovanović
Od kako su, tokom 9. vijeka posljednje velmože Dioklije krštene od strane Grka – ravnoapostolnoga Svetoga Ćirila, o čemu svjedoči „Ljetopis popa Dukljanina”, sve do 1918. nema nikakvih podataka o propagiranju ateizma na prostorima Crne Gore.
Kad i kako počinje širenje bezbožništva u Crnoj Gori? Okupacija Kraljevine Crne Gore donosi i takvu novotariju, na koju se, sve do danas, kaleme i kvazicrkvene doktrine čiji je zajednički imenitelj anticrkvena jeres srpskoga etnofiletizma.
Najraniji primjer ateizma u Crnoj Gori – i to najbrutalnijega ateizma – demonstriran je na samoproklamovanoj „Velikoj narodnoj skupštini srpskoga naroda u Crnoj Gori”.
Iako se na toj tzv. Podgoričkoj skupštini nije konkretno raspravljalo o statusu autokefalne Mitropolije crnogorske – Crnogorske pravoslavne crkve, upravo je njezina „odluka” o prisajedinjenju Crne Gore Srbiji jedino „obrazloženje” da se ona „ukine” i o tome obavijeste i Vladu Kraljevine Srbije!
Nije naveden nikakav kanon ili svešteno crkveno pravilo u prilog „ukidanju” autokefalne Crkve u Crnoj Gori, nego samo „odluka” jednoga laičkoga skupa agenata i plaćenika Srbije održanoga u uslovima okupacije.
Petorica članova Sv. Sinoda Crne Gore nijesu 1918. potpisali „ukidanje” autokefalne Crkve
Potom formirana i sada postojeća Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori se temelji na tekovinama tzv. Podgoričke skupštine, s čije govornice se, dakle, prvi put uopšte, propagira u Crnoj Gori bezbožništvo. O tome nalazim podatke u knjizi dr Jovana R. Bojovića „Podgorička skupština – dokumenta” (Gornji Milanovac, 1989, str. 140).
Najprije, „delegati” Milan Terić, svršeni đak trg. akademije, Miloš Jovanović, student, Miljko Bulajić, učitelj, tokom zasijedanja, 14. novembra 1918, traže za „Narodni odbor” – izvršno tijelo tzv. Podgoričke skupštine – sljedeći mandat:
„Da… sva manastirska i crkvena dobra pređu u ruke Narodnog odbora…”
Što uraditi s tim dobrima? Evo prijedloga:
„Narodni odbor ima sva crkvena i manastirska imanja kao i celu svoju imovinu uručiti vladi Srbije…”
Potom, formulišu, logično na srpskoj ekavici, i ovaj zahtijev:
„Da ova Velika narodna skupština sve crkve i manastire svede u rang kapele. Dalje, da se zakopaju u zemlji svi suvi ljudski leševi, koji još i danas postoje u manastirima pod imenom čudotvoraca, tako da se nad tim ostacima jednom izvrši sahrana i da se narodna svest oslobodi od pritiska vekovnih zabluda. Lica, pak, koja su do danas živela obavljajući crkveni, verski ceremonijal, imaju se zaposliti u građanskoj službi u koliko bi bila za istu sposobna”.
***
„Suvi ljudski leševi, koji još i danas postoje u manastirima pod imenom čudotvoraca” – to su Sveti Petar Cetinjski Čudotvorac i Sveti Vasilije Ostroški Čudotvorac. Nedugo po svršetku mrakobjesne tzv. Podgoričke skupštine, zaista su ih „sahranjivali”…
željko
SrđanR, 26.12.2019 19:50 Srđane, Nijesu ni 1995, bili crvenim slovima.Prvi put Sv. Vasilije je 1999. ili 2000.godine, označen crvenim slovima. Godine 1998. u crkvenom kalendaru sigurno to nije bilo jer sam ja to lično provjeravao, krajem 1998.godine. a sv.Petar Cetinjski ni danas- to je sv.Luka
SrđanR
Bravo Jovanoviću,u centar ka' svaki put do sad.Samo bih podsjetio,Sv Vasilije i Sv Petar Cetinjski nijesu imali crveno slovo u crkvenom kalendaru SPC.Obnovljena CPC '93. izdaje svoj kalendar i stavlja ova dva,za Crnogorce,najveća sveca crvenim slovom! Od '95. i SPC ih "crveni"! Politika srpska!
Monica Bellucci
@Solomon,To je bio jevrejski običaj da su ljudi sahranjivani u pećine koje su zatvarane velikim kamenom.Dakle nije umotan u platno pa izložen u manastir da se ljudi klanjaju.On je pobijedio smrt i vaskrsao a Sv.Vasilije (uz svo poštovanje) i dalje izgleda prilično pokojni.