Revizionisti, ne pokušavajte nemoguće

Piše: Jadranka Selhanović
                 
Istorijski revizionizam definiše se kao „reinterpretacija ortodoksnih pogleda na dokaze, motive i procese koji se odnose na pojedine istorijske događaje“, pa time   „revizionista pretpostavlja da interpretacija određenog istorijskog događaja ili perioda koju za ispravnu prihvata većina, treba da bude značajno izmijenjena“.

Jednostavnije rečeno, revizionizmom se  želi istina pretvorit u laž, ili obrnuto.

No, svjedoci smo da sadašnji zagovornici revizionizma u istorijskoj nauci postaju sve glasniji i uporniji. Silom na sramotu, nastoje  da nas ubijede da se neke notorne  istorijske činjenice  moraju „perispitati“, odnosno da ih treba posmatrati isključivo njihovom „dioptriom“ i tumačiti ih u skladu sa njma poželjnom ideologijom koju nameće akutuelni politički trenutak.
A je li to uopšte moguće?
Evo primjera.

U dokumentu koji je nastao oktobra 1943. godine, pukovnik Bajo Stanišić, komandant četničkih trupa za Crnu Goru i Hercegovinu u pismu koje je uputio Jevremu Šauliću, predsjedniku opštine Nikšić,  ističe da se bori protiv komunista da bi sačuva srpski narod, da je izdao naređnje svim četničkim vojnim jedinicama da ne napadaju njemačke vojnike, te moli da se prenese  komandantu njemačkih trupa u Nikšiću da ga ne ometaju u započetom poslu.
Ili,

Dokument koji je datiran samo par dana ranije, tačnije 21. septembra 1943. godine, u kome četnički komandant, pukovnik Bajo Stanišić izvještava komandanta nacionalnih trupa Blaža Đukanovića, da mu je potrebno pojačanje vojnih snaga da  sprovede  čišćenje Banjana od partizana i zelenaša, koji, kako kaže, međusobno sarađuju, a predvode ih zelenaš Kosta Radović i komunisti Andrija Koprivica i dr Niko Miljanić.  Cilj partizana je, kako navodi Stanišić, da komuniziraju opštinu Banjansku, potom Rudinsko –Trepačku i da se spoje sa partizanima u okolini Nikšića. Za glavnog predvodnika partizanskih snaga za sprovođenje ovog plana, pukovnik Stanišić označava profesora Petra Komnenića, koga smarta jednim od glavnih komunističkih motora u Crnoj Gori.
 E sada, da vidimo, revizionisti!
     

Kako revidirati jedino moguće tumačenje činjenica sadržanih u ovim dokumentima? Kako četničkog komandanta Stanišića i njegov pokret, o kome svjedoče ovi istorijski izvori,  proglasiti antifašistima? Kako „okrenuti“  istinu i reći da su se oni borili protiv  okupatora? Koji to revizionizam može da ih „opere“ od činjenice da su bili saradnici  fašističkih okupacionih snaga?  Kako ispraviti ili drugačije tumačiti njihove dobro znane i javno iznešene ideološke stavove?   

Zar vam na stotine i stotine dokumenta ne svjedoče o načinu sprovođenja „četničkog svjetonazora”  u praksi, posebno kroz lik i djelo vojvode Pavla Đurišića.       

Hoće te li uspjeti vašom reviziom da  „opravdate“  i pronađete  „nov naziv“ za  krvave zločine, za kolje i pokolje, koje su četnici predvođeni, upravo  komandantom Pavlom Đurišićem, učinili nad nedužnim stanovništvom u sjevernoj Crnoj Gori krajem 1942. i početkom 1943. godine, da je italijanski okupator našao za potrebno da intervniše da se stane sa tim? Nema revizionizma koji može dati „novo čitanje“ ovim činjenica.
Ne pokušavajte nemoguće, revizionisti!



          Gospodinu   Jevremu Šauliću,
                          pretsjedniku opštine, Nikšić

          Dragi Jevreme,
          U februaru prošle godine digao sam oružje protiv komunista. Bio mi je glavni cilj da zaštitim srpski narod i da produžim borbu protiv njih. Poslije svega što se u međuvremenu dogodilo ja ostajem danas istoga mišljenja i sa tim u vezi izdao sam upustva mojim jedinicama da ne napadaju  njemačku vojsku koja je u prolazu  kroz moju teritoriju.
          Ako smatrate da je potrebno, molim Vas, otidite do komandanta njemačkih trupa u Nikšić ili u okolini, i saopštite mu  moju odluku i objasnite mu moj stav, moleći ga  da nas ne sprečava u poslu koji smo započeli.
                                  Pozdravlja Vas
                                                                                    Pukovnik
oktobar, 1943. godine                                                       Bajo J. Stanišić, s.r





   Pov. 1098
   21.09.1943. godina
   Položaj

KOMANDANTU NACIONALNIH TRUPA ĐENERALU B. ĐUKANOVIĆU

                              
             Komandant Banjskog bataljona aktom str. Pov. Br. 7 od 20. ovog meseca dostavio je sledeće:                                                                    
              ,,19. ov. mes. u jutro razbijene partizanske snage  iz Hercegovine ušle su u opštinu Banjsku preko Vučjeg Dola i rasturile jedan naš skup, koji se održavao na Crnom Kuku radi formiranja jedinica. Jačina ovih razbijenih partizana ne može se za sada precizirati, ali se zaključuje da ih ima oko 200. Naoružanje im je lako automatsko. Odmah pri ulazu partizana na teritoriju ove opštine  prudružili su im se
teritorije.                                                      

Kao što Vam je poznato, u ovoj opštini nije izvršeno čišćenje komunista ni do danas, pošto je bila zelenaška vlast u ovom sektoru, gde su zelenaši stalno do sada pa sarađuju i danas sa komunistima, te su na ovaj način komunistima stvorene šanse za njihov rad, a naš rad potpuno ometan. Glavni vođa zelenaša su Kosta Radović, a na strani komunista profesor Andrija Koprivicai Dr Niko Miljanić. Mi smo uspeli da sastavimo svega jednu grupu od 57 ljudi, od kojih svega 27 sa oružjem. Imamo 1 teški i 1 laki mitraljez sa malo municije, tako da je ova mala grupa morala da napusti svoje položaje i da se povuče na granicu opštine Banjske i Grahovske, gde vršimo prikupljanje ljudstva. Ljudstva će biti još dosta, ali usled nedostatka oružja ovo je u nedoumici i ne može se smatrati za borbu sposobno.                              

Prema dosadanjem saznanju, namera je partizana da komuniziraju opštinu Banjsku pa Rudinsko trepačku i da se spoje sa partizanima u okolini Nikšića.                  

Da bi se sprečilo komuniziranje ovog sektora, potrebno bi bilo da nam se pošalje pomoć u ljudstvu i oružju najhitnijim putem. 

Pred partizanima je kao komandant profesor Petar Komnenić, a ima ........... političkih komesara iz ovog sektora, tako da se ovaj može smatrati za jedan od glavnih komunističkih motora u Crnoj Gori.           

Po saznanju u Ostrogu se nalazi i profesor Đukanović Trivko u nekom odboru intelektualaca. Imenovani je do sada na vrlo vješt i potajan način sarađivao sa komunistima od početka njihova pokreta 1941. god pa do sada. Isti održava vezu sa profesorom Andrijom Koprivicom - komunistom i profesorom Dr Nikom Miljanićem, koji je takođe komunistički saradnik.

Dostavljajući prednje molim, da Komadant naredi poručniku bojnog broda I klase g. Jakovu Jovanoviću da ovaj odredi jedan deo ljudstva iz sastava svoje brigade, a komadantu Kučko - Bratonoške brigade i komadantima Lješanskog i Piperskog bataljona, da ovi iz svojih jedinica odrede jedan deo ljudstva, koji će sa ljudstvom iz Danilovgradske brigade obrazovati jednu jedinicu, koja će se uputiti u akciju na reon Banjana za nekoliko dana.                  

Molim da se ljudstvo odredi najizdržljivije, najenergičnije i najpouzdanije.

Molim da se svo ljudstvo skupi na prostoriju koju odredi poručnik Bojnog broda g. Jovović i ovaj formira jedinicu radi upućivanja na reon Banjana.

Molim da se ovo smatra kao vrlo hitno.

Na ovom reonu nemam ljudstva koje bih mogao uputiti kao pojačanje na reon Vučedolske brigade.

      Komadant, Pukovnik,
      Bajo Stanišić