PJEŠČANI SAT: Za Čast, Pravo i Slobodu Crne Gore

21.02.1924.

Unakaženo udarcima, ranama i polomljenim kostima, 21. februara prije 99 godina, tijelo kapetana Šćepana Mijuškovića bačeno je u ponor. Sedamdeset i dva dana kasnije pronađeni, posmrtni ostaci crnogorskog oficira svjedočili su kako se srpska, okupaciona žandarmerija odnosila prema Crnogorcima, vezanim ljudima, pa čak i onima kojima je kačila medalje i kitila revere zbog iskazanog junaštva u odbrani Srbije.

Šćepan Mijušković rođen je 1872. u Pješivcima karaj Nikšića u Knjaževini Crnoj Gori. Školovao se na Cetinju, a vojničku i oficirsku karijeru, kao zapovjednik Pješivačkog i Čevsko-Bjeličko–Pješivačkog bataljuna, gradio kroz dva Balkanska i kroz Prvi svjetski rat. Zbog čistog obraza i iskazanog herojstva dodijeljena su mu brojna odličja. Medalju sa Karađorđevom zvijezdom uručila mu je srpska kruna. Ista ona, koja ga je po ulasku u Crnu Goru, nakon nelegitimne skupštine 1918. pritvorila u podgoričku Jusovaču.

Grijeh Šćepana Mijuškovića i grupe oficira, takođe utamničenih, bio je što nijesu htjeli, ni željeli pogaziti zakletvu, barjak i krunu, svoj šinjel skinuti da bi obukli drugi, crnogorsku kapu, zamijeniti šubarom. Njihov grijeh bio je ljubav prema Crnoj Gori i nepristajanje na brisanje njenog imena, nakon rata u koji je ušla da brani svog dželata.

Nijesu im oprostili borbu za Cast, Pravo i Slobodu Crne Gore.

Odbio je Šćepan pokloniti se Petru Karađorđeviću, a odbio je i njegovu penziju.

Mijušković je učesnik Božićnog ustanka i potpisnik Izjave oficira iz 1920. kojom se dokazuje neustavnost i ništavnost odluka Podgoričke skupštine iz 1918. 

Nakon izlaska iz tamnice živio je u Nikšiću, ali pod stalnim podozrenjem i nadzorom vlasti, koja ga optužuje za održavanje tajne veze sa komitama.

Žandarmi su 21. febrauara1924. ponovo uhapsili Mijuškovića i sa grupom oficira i rođaka pritvorili u žandarmerijsku kasarnu. Zvjerstvo i brutalnost kojima su ih podvrgli otkriveno je nakon obdukcije, Šćepanovog tijela. Tučen je željeznim šipkama i vrećama napunjenim pijeskom, a pokazalo se da je imao smrvljena rebra, i da je podvrgnut torturi vađenja organa. Organizator ubistva bio je žandarmerijski kapetan Milan Kalabić, otac Nikole Kalabića, četničkog komandata iz II svjetskog rata.

                                                                                                                                                        N.B.