Prvih 30 godina Antene M

Tačno u 7 sati  18. jula 1994. godine, iz improvizovanog studija u Ulici 19. decembra u Podgorici, prvi džingl Radija Antena M oglasio je početak rada prvog nezavisnog elektronskog glasila u Crnoj Gori. Sa frekvencije  87,6 MHZ u etar se otisnulo prvo  “Dobro jutro, poštovani slušaoci”, a potom i prve vijesti, razgovori, autorske emisije, jedri satirični tonovi, prvi brižljivo odabrani muzički zvuci… Od tada do danas, preko predajnika čvrsto uzemljenog u crnogorsko tlo, teče neprekidna rijeka programa koja se uliva u domove širom naše države punih trideset godina. Za tri decenije, uspjeli smo da u CV Radija upišemo 10.950 radnih dana i noći, istražimo, prikupimo, oblikujemo i emitujemo više od stotinu hiljada sati žanrovski raznovrsnog programa. Iza svih ovih brojeva i pokazatelja, iza naših poduhvata i ostvarene “nemoguće misije” stoji malobrojna Antenina posada. Njihova imena i pojedinačne zasluge danas nećemo nabrajati, jer sva su podjednako važna. Kao što nam je važno i zajedništvo sa slušaocima Radija koje njegujemo od sredine posljednje decenije 20. vijeka.

Radio Antena M rođen je uprkos svemu, na vjetrometini ratnih devedesetih, u nevrijeme, ali s razlogom. Željeli smo da u vrijeme moralnog i ideološkog sloma, budemo glas istine, promovišemo novinarstvo zasnovano na činjenicama, sačuvamo obraz posrnuloj novinarskoj profesiji, a građanima zdrav razum. Tog 18. jula  1994. “Pobjeda” je bila zatrpana fotografijama Radovana Karadžića i Momčila Krajišnika, susretima srpskog patrijarha sa vođama sa Pala i pričama iz pakla. Na zadnjoj strani tada jednog dnevnika u Crnoj Gori ostalo je tek malo mjesta za plaćenu objavu Radija Antena M. Oglas je ponovljen još narednog dana, ali vijest o početku rada prvog nezavisnog elektronskog glasila u Republici nije objavljena nikad.

Radio kojeg su htjeli da svedu na vinjetu, pokazao je žilavost od samog starta. U malobrojnoj redakciji okupili su se mahom mladi entuzijasti, ponajviše novinari koji nijesu pristali na “profesionalizam” ratnohuškačkih glasila, imali jasan antiratni i etički stav, potrebu da saopšte istinu, razotrkriju dezinformacije i laži, brane ugrožene i nezaštićene, satirom razobliče i humorom i dobrim zvukom oboje neveselu stvarnost. Crna Gora je tada bila manja neravrnopravna članica krnje Jugoslavije, koja je u programu Radija imenovana isključivo kao takozvana Savezna Republika Jugoslavija. Svi u Anteni M, od prvog dana, vjerovali su u Crnu Goru.

Preživiela je Antena M bure i nevere olovnih vremena, vodeći svoj rat protiv rata. Odolijevala prijetnjama, vjerovala u novinarsku misiju i dočekala prvo mirnodopske godine, pa novi milenijum i, konačno, 2006. godine svoju državu. Manje od pola pređenog puta ostalo je u skraćenoj Jugoslaviji, a malo veće parče staža danas pripada nezavisnoj Crnoj Gori. Radio je promjenio adresu, stigle su i nove mlađe snage, ali duh i stav redakcije, privrženost činjenicama i etičkim načelima ostali su isti. Jer, svako vrijeme donosi nove izazove i nove tema. Od 2002. uz Radio živi i “Živa istina”, kao televizijski format, a 2016. godine stigla je i medijska prinova – Portal Antena M.  Ideal proširene medijske porodice i dalje je očuvanje klasičnih žurnalističkih vrijednosti i kredibiliteta novinarske profesije i odbrana dostojanstva crnogorske države.

 Prema dobrom starom običaju, danas na 30-ti rođendan Antene M, ostaje da slavljeniku poželimo da doživi bar stotu  godinu i ispuni svoje želje. Najvažnija od njih je, pouzdano znamo, da nam vječna bude Crna Gora.