Nikolaidis: Skrnavljenje spomenika antifašizmu logičan nastavak djelovanja Amfilohija Radovića

“Skrnavljenje spomenika antifašističke borbe nije ni malo slučajno zato što od dolaska u Crnu Goru, Amfilohije Radović konstantno koristi anti-antifašističku retoriku i djelovanje“, rekao je za Antenu M književnik Andrej Nikolaidis koji je, komentarišući sve češće nasrtaje na spomenike žrtvama fašizma i herojima koji su dali živote boreći se protiv njega, rekao da je sada na djelu “dovršavanje kontrarevolucije”.

“Imajući u vidu da nije dovršena revizija prošlosti kao ni, u ideološkom smislu, kontrarevolucija u Crnoj Gori, ali i konstantno djelovanje Amfilohija Radovića koji je, očigledno, veoma zainteresovan da te procese privede kraju - to apsolutno nije za čuđenje. Naprotiv”, kaže Nikolaidis koji skrnavljenje uspomena na crnogorski antifašizam smatra logičnim slijedom događaja i postupaka i naglašava da se “tome trebalo oduprijeti prije”.

Nikolaidis odgovor fokusira na mitropolita crnogorsko-primorskog SPC Amfilohija koji je spiritus movens višenedjeljnih litija koje bi trebalo da predstavljaju isključivo vjerski običaj.

Po definiciji, litija je svečana, saborna povorka vjernika, odnosno, vrsta molitvenog obreda, koji se vrši van hrama o velikim hrišćanskim praznicima.

S obzirom na zahtjev za ukidanje Zakona o vjerskim slobodama, skorašnje litije Srpske pravoslavne crkve se ne uklapaju u ovu definiciju, što je proizvelo brojne, javno izrečene ocjene da se, zapravo, ne radi o litijama, odnosno, vjerskom ritualu, već o pravim političkim skupovima.

Ove skupove je definitivno, u potpunosti, demaskirao lider opozicionog, prosrpskog Demokratskog fronta, Andrija Mandić rekavši da je glavni cilj okupljanja zapravo obaranje vlasti.

"Nije dovoljno da samo povuku Zakon. Oni treba da odstupe od vlasti - da podnesu ostavke, da se formira prelazna vlada i da Crna Gora ide na izbore”, rekao je Mandić početkom godine.

Ova okupljanja su, u međuvremenu, dobila još jednu dimenziju koja nema veze ni sa vjerom, ni sa aktelnim političkim dešavanjima.

Ako se premazivanje ostataka antičke Duklje srpskom trobojkom, koje nema opravdanja, može razumjeti kao posljedica averzije prema tom spomeniku jer se ne uklapa u srpsku interpretaciju crnogorske istorije – kako se legitimiše uništavanje spomenika antifašističkom temelju moderne Crne Gore.

Spomenik posvećen žrtvama ratova na podgoričkom Pobrežju išaran je srpskim ocilima, spomenik palim borcima Zete u NOR-u je prefarban bojama srpske trobojke, na spomeniku narodnom heroju Vaku Đuroviću koji se nalazi u blizini Hrama Hristovog vaskrsenja, polomljene su sve tri slike.

U selu Klenak, na spomen-ploči sa imenima poginulih boraca sa tog područja, koja se nalazi na seoskoj spomen-česmi, iscrtani su vulgarni crteži, a sa spomenika na Petrovićima, podignutim u slavu partizana sa tog područja i čuvenom narodnom heroju Savi Kovačeviću, skinuta je petokraka zvijezda, a na glavu Josipa Broza Tita, odnosno, njegov spomenik, na dan usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovjesti je navučena plastična kesa.

“Amfilohije bi da, na talasu revizije istorije koja je regionalni trend, kreira budućnost, ali i prošlost Crne Gore prema svojim afinitetima”, rekao je Nikolaidis.

“Normalizacija ustaštva u Hrvatskoj je završena, kao što je završena normalizacija četništva u Srbiji i preostala je Crna Gora u kojoj nijesu izjednačeni četnici i partizani”, kaže Nikolaidis konstatujući da “to, srećom, u Crnoj Gori nije urađeno”.

“Moramo se potruditi da i ne bude urađeno jer bi “njihova istina” o onome što je antifašistička borba, odnosno, istina o saradnicima okupatora i njihovoj sramnoj ulozi zapravo bila ultimativna neistina “koju bi oni proizveli u državnu istinu”, zaključio je Nikolaidis.

Za skrnavljenje spomenika crnogorskom antifašizmu, do sada je procesuiran samo dvadesetčetvorogdišnjak iz Nikšića zbog sumnje da je oskrnavio spomen obilježja u Petrovićima.