U kojoj mjeri je nova tehnologija spremna da promijeni način način učenja u školama i kakav će uticaj na znanje to imati analizirao je urednički tim Financial Timesa.
Kako se učenici vraćaju novoj školskoj godini, vještačka inteligencija počinje da se uvodi u učionice. U najmanje jednoj privatnoj školi u Londonu, pilot grupa će početi da proučava osnovne predmete za GCSE (program za učenike iznad 15 godina) u „učionicama bez nastavnika“ koristeći sisteme zasnovane na vještačkoj inteligenciji, pod nadzorom „trenera za učenje“.
Međutim, remećenje obrazovanja tehnologijom nije univerzalno dobrodošla. U Južnoj Koreji, plan za uvođenje digitalnih udžbenika zasnovanih na vještačkoj inteligenciji u školama 2025. godine izazvao je protivljenje među skeptičnim akademicima i roditeljima. Kao i u drugim oblastima, malo je vjerovatno da će vještačka inteligencija uskoro zamijeniti nastavnike, niti bi trebalo.
Istraživanja sugerišu da je najbolje učenje socijalno, uključujući interakciju između nastavnika i učenika, kao i među samim učenicima. Ovo je jedan od razloga zašto „masivni otvoreni online kursevi“ — kursevi sa otvorenim pristupom na mreži namijenjeni širokoj participaciji – nijesu ispunili očekivanja koja su se pojavila u 2010-im.
Takođe je malo vjerovatno da će vještačka inteligencija ikada moći da zamijeni prosuđivanje, motivaciju, vođenje i brigu o očenicima koju nastavnik može da pruži. Ali budući da će učenici ulaziti u radna okruženja opremljena vještačkom inteligencijom, škole moraju da ih pripreme za navigaciju u tom svijetu, uključujući i način na koji uče. Vještačka inteligencija ima potencijal da osnaži nastavnike – pružajući im više vremena da se bave onim što najbolje rade. Tehnologija može, na primjer, pomoći u satima rutinskog posla, ponekad neplaćenog, koji nastavnici obavljaju van učionice.
Kompanije koje se bave obrazovnom tehnologijom već lansiraju proizvode koristeći generativnu vještačku inteligenciju kako bi pomogle nastavnicima u pripremi planova nastave i prezentacija, kao i zadataka za učenike, iako, kao i u drugim oblastima vještačke inteligencije, ovi alati moraju biti nadgledani zbog „halucinacija“ i pristrasnosti. Takođe se lansiraju sve sofisticiraniji sistemi koji mogu da ocjenjuju testove i domaće zadatke, čak i da daju povratne informacije o pisanom radu.
Kompanije koje se bave obrazovnom tehnologijom takođe razvijaju tutorije zasnovane na vještačkoj inteligenciji koje mogu omogućiti veću individualnu pažnju studentima prateći njihov napredak i razumevanje, i pružajući podršku prilagođenu svakom učeniku. Na primer, digitalni tableti u Južnoj Koreji se reklamiraju kao prilagodljivi, tako da i brzi i spori učenici mogu biti ocenjeni pomoću softvera i dobiti specifične zadatke generisane vještačkom inteligencijom.
Međutim, nastavnici moraju nadgledati napredak učenika i upotpuniti online časove sa mnogo diskusija i zajedničkih aktivnosti u učionici. Problem za nastavnike predstavlja osiguranje da učenici ne prepuste potpuno učenje vještačkoj inteligenciji i ne koriste je za pisanje svojih eseja i rješavanje matematičkih zadataka. Neke škole proširuju koncept „obrnutog učenja“ i prelaze sa zahtjeva da učenici pišu radove kod kuće, gdje je vještačka inteligencija lako primjenljiva.
Domaći zadaci se umjesto toga koriste za proučavanje materijala za učenje — potencijalno uz pomoć vještačke inteligencije — a vrijeme u učionici za produbljivanje i testiranje razumijevanja učenika kroz diskusiju, rešavanje problema i neka nadgledana pisana djela. Alati koji koriste vještačku inteligenciju mogu učiniti učenje efikasnijim. Oni takođe mogu omogućiti da se predmeti predaju na kreativnije načine. Učenici mogu razgovarati sa avatarima na stranim jezicima, posjetiti Međunarodnu svemirsku stanicu koristeći virtuelne naočare, ili koristiti softver vještačke inteligencije za saradnju u stvaranju muzike i umjetnosti.
Zaista, dolazak vještačke inteligencije ne samo u obrazovanju već i u radnom okruženju će zahtijevati promjenu u načinu na koji škole podučavaju i šta tačno podučavaju. Instant pristup informacionim tehnologijama treba da olakša prelazak sa mehaničkog pamćenja na razvijanje sposobnosti učenika da primjenjuju svoje znanje i vještine.
Povećanjem produktivnosti nastavnika, obrazovanje uz pomoć vještačke inteligencije pruža mogućnost kompenzacije nedostatka kvalifikovanog osoblja, posebno u siromašnijim regijama i zemljama. Ali kako bi se u potpunosti iskoristile prednosti tehnologije — bez narušavanja postojećih obrazovnih standarda — nastavnici, škole i vlade će takođe morati da se prilagode.
Komentari (0)
POŠALJI KOMENTAR