Džomić i Markuš imaju „nove dokaze”? Zbog čega ih SPC javno ne pokaže

Piše: Vladimir Jovanović

Mi pośedujemo i brojne dokaze iz kojih se jasno utvrđuje da država Crna Gora ni prije, a ni poslije 1918. ili bilo koje druge godine nije bila vlasnik pravoslavnih hramova, manastira i ostale nepokretne i pokretne crkvene imovine – tvrdi, između ostaloga, Velibor Džomić, protojerej-stavorofor, a prenosi danas sajt Mitropolije crnogorsko-primorske SPC.

O kakvim dokazima ili „dokazima” se radi – nije precizirao.

Javno dostupna i provjerljiva legislativa iz doba nezavisne Crne Gore prije 1918. neporecivo svjedoči da je crkvena imovina vlasništvo države predata na korišćenja autokefalnoj Mitropoliji crnogorskoj – Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi.

Prije 150 godina „zastupnici naroda crnogorskog” potvrdili: IMOVINA CRKVE OSTAJE SVOJINA DRŽAVE (1)

Međutim, juna prošle godine, čulo se da SPC ima, navodno, „nove dokaze”. Tim povodom oglasio se Jovan Markuš, bivši član Saveza komunista i opštinski funkcioner iz doba komunizma, diplomirani mašinski inženjer.

„Nijedna pravoslavna i rimokatolička crkva, kao ni džamija, nijesu bile državna imovina u nezavisnoj državi Kraljevini Crnoj Gori do 1918. godine”, objavile su srpske “Večernje novosti”.

Markuš je kazao „da korice tog dragocjenog dokumenta u ovome trenutku čuva kao oči u glavi i ne želi da ih podijeli ni sa kim, jer se plaši da bi ‘druga strana’ mogla da zloupotrijebi dokument”.

„Samo jedna kapelica za privremeno počivalište pokojnika (mrtvačnica) u bolnici 'Danilo I' na Cetinju je pripadala državi – Kraljevini Crnoj Gori, do 1918. godine”.

I Amfilohije Radović je 15. juna za RTS kazao: „Od svih crkava samo jedna kapela u bolnici ‘Danilo I’ upisana je kao državna imovina”.

Amfilohije: Dokument iz 1919. potvrđuje crkvenu imovinu

Prema „Večernjim novostima”, citiram, „ovo piše u dokumentu o popisu državne imovine Mitropolije crnogorsko-primorske iz 1919. godine, koji pośeduje Jovan Markuš, publicista, istraživač istorije SPC i bivši gradonačelnik Cetinja, a u koji su Novosti imale uvid. Ti papiri mogli bi biti ‘noćna mora’ zagovornicima najavljene otimačine imovine SPC”.

O kakvom tačno „dokumentu o popisu državne imovine Mitropolije crnogorsko-primorske iz 1919. godine” bi moglo biti riječi?

Mitropolija crnogorsko-primorska uopšte nije 1919. postojala. Ustrojena je, od tada prvi put u istoriji i postoji, tek – 16. novembra 1931. godine.

Mitropolija crnogorsko-primorska je formirana 1931: Samo sedam godina je starija od Amfilohija (3)

Kakvu je „državnu imovinu” (sic!) mogla 1919. imati tada nepostojeća ustanova?

U to doba nije postojala ni SPC – formirana je 17. juna 1920. godine, a sadašnji naziv je dobila 6. novembra 1929. godine.

Mitropolija crnogorsko-primorska je formirana 1931, samo sedam godina je starija od Amfilohija (1)

Mitropolija crnogorsko-primorska je formirana 1931, samo sedam godina je starija od Amfilohija (2)

Sinod SPC je 30. januara o.g. sa „proširene śednice” u Beogradu, prisustvovao i Amfilohije, koji, inače nije član Sinoda, saopštio:

„Na ovoj śednici razmatrani su pravni koraci koji će, uz saglasnost Sinoda sa Patrijarhom na čelu, biti preduzeti pred Ustavnim sudom Crne Gore”.

Sinod SPC odlučio: Povlačimo inicijative Nikolića Ustavnom sudu

Zbog čega s tim u vezi još ništa ne preduzimaju?

Da su SPC i Srbija u pravu – pa jedva bi dočekali Zakon o slobodi vjeroispovijesti, jer dobijaju jedinstvenu priliku da „crno na bijelo“ predstave „osnovanost“ svojih pretenzija.

SPC ima i „nove dokaze”, ama još nema inicijative pred Ustavnim sudom!

Šta se čeka…