Za ili protiv Crne Gore

Za Antenu M piše: Žarko Dragićević, književnik i publicista

Da li su Evropa i NATO marginalizovani u srpsko-crnogorskom konfliktu?

Politički, propagandni i medijski rat protiv državnosti Crne Gore ulazi u završnu fazu i poslednji je ispit za “imperijalni velikosrpski projekt” i opstanak na vlasti predsjednika Srbije.

Koalicija srpskog državnog vrha, Srpske pravoslavne crkve, Republike Srpske, srpskih i ruskih obavještajnih agencija uz asistenciju nekih od korumpiranih evropskih političara, držali su otvorena vrata za bezprizorne napade na Crnu Goru svim postojećim sredstvima iz arsenala “specijalnog rata”.

Ostaje da se vidi da li je Vašington u vrijeme predsjedničkog mandata republikanca Donalda Trampa prividnim nemiješanjem uz neprikrivenu podršku pojednih diplomata “agresorima”, iskoristio priliku da u opstrukciji evropskoj politici “crnogorsko-srpskim konfliktom” dodatno politički destabilizacije EU i margnalizuje uticaj NATO pakta.

Najgori i poslednji “diktatorski režim”u Evropi predsjednika Srbije Aleksandra Vučića od neprijatelja evro-atlanskih integracija- postaje saveznik po potrebi u rešavanja problema “kosovskog srpskog međusobnog priznavanja” pitanja u kojem je postala više nego očigledna “nesposobnost”evropske i degradiranje važnosti američke diplomatije u sferu sekundarnog uticaja.

Jedinstven je stav američkih analitičara i uticajnih savjetnika za međunarodna pitanja u Kongresu upućenih u balkanski problem da su “aktivnosti kako evropskih tako i američkih diplomata” neprimjereni jer su otvoreno podržavali (finansijski, medijski i organizaciono) Srpsku pravoslavnu crkvu u CG koja je “okupatorskim metodama” prisvojila crkvenu imovinu crnogorskih građana, NVO sektor tzv. evropske orjentacije iako se o suštini radi o sistemskom objedinjenju “finansijskih lobija” sa vrlo upitnom profesionalnošću i još upitnijom preraspodjelom sredstava iz EU fondova.

Podrškom medijskim tzv. nezavisnim koncernima prepoznatim po “neriješenim” i nerijetko lično isprovociranim napadima na novinare u Crnoj Gori stvoren je “poziv na linč” institucija, političara, medija, NVO i Crnogorske pravoslavne crkve, koje programskim ciljevima razvijaju istorijske i državotvorne vrijednosti Crne Gore.

Pretjerana brojnost kritičara crnogorskog društva, ”fundamentalistička agresija” i političko nasilje do sada neviđeno u svjetskim iskustvima, osim ako se izuzme Iran, stvorilo je preduslove za uništenje građanskog društva u CG i autokratski nastup “kleronacionalističkih srpskih fašista”. Za samo dva mjeseca sa političke i društvene scene Crne Gore uklonjeni su predstavnici: bošnjačke, muslimanske, hrvatske i albanske nacionalne manjine, a većinski crnogorski narod “prepravljanjem istorije” “nacionalnom asimilacijom od srpske Vlade” i “profesionalno institucionalnom degradacijom” “negiranjem kulturne samobitnosti” kao i urušavanjem sistema državne i vojne bezbjednosti, degradiran je u građane najnižeg reda i izložen je “etničkom aparthejdu” i u izazovu je borbe za opstanak.

IMA LI CRNA GORA BUDUĆNOST?
DA LI ONO ŠTO JE EVROPA URADILA 1918. - RADI DANAS U INTERESU SRBIJE?

“NO VACCINATION IN MONTENEGRO” je nasilni čin koji se zbog broja žrtava u državi od 600 000 stanovnika uklapa u ratne dimenzije. Četvorocifreni broj žrtava,odbijanje donatorskih vakcina obezbijeđenih incijativom Predsjednika države, desetine hiljada inficiranih, hiljade građana bez adekvatne ljekarske njege zbog mjera pandemije umiru bezredno, bez pravila, tako da broj ukupnih žrtava za tri mjeseca “nove demokratske vlasti” doseže nekoliko hiljada.

Kontrolno saslušanje ministarke zdravlja - nije dozvoljeno. Zašto?

Za zdrastvenu i socijalnu katastrofu u Crnoj Gori, za žrtve i njihovim porodice najmanjeg naroda u EU, danas se ne pale svijeće solidarnosti i ne šalje pomoć u vakcinama, već u beskorisnim respiratorima, dekama, metalnim krevetima i nerijetko beskorisnoj opremi. Crna Gora treba vakcine, a ne ratne bolnice!

NOVA VLADA CRNE GORE I KABINETI, PREDSJEDNICI SKUPŠTINSKIH ODBORA I ŠEFOVI POSLANIČKIH KLUBOVA VIŠE LIČE NA PARAVOJNU JEDINICU NEGO NA POLITIČARE I “EXPERTE”

Usred reorganizacije institucija, bez javne rasprave, bez mišljenja EU i Venecijanske komisije, bez poštovanja procedura u izmjeni zakona, novi je napad na nezavisne institucije koje se razvijaju u skladu sa preporukama EU, međutim naslijeđena sporost i kadrovska rešenja zahtijevaju vrijeme, profesionalizaciju, a ne izmjenu zakona u cilju postizanju političke dominacije.

Očigledno je da prisustvo stranih državljana u CG nije slučajno, već je logistička podrška primjene složene tehnologije i tehnike “tihog urušavanja države” ili sofisticirano ismijavanje parnera Crne Gore na putu evropskih integracija i treniranje izdržljivosti i strpljenja NATO alijanse sa namjerom ostvarenja krajnjeg cilja, pritisak za ostvarenje plana u pregovorima ili:

“KOMPENZACIJA – PRISVAJANJE CRNE GORE ZA PRIZNANJE KOSOVA”
što bi predsjedniku Srbije omogućilo produženje-roka trajanja.

Treba li se plašiti 14 marta - lokalnih izbora u Nikšiću!

Kakav god da bude ishod već je sigurno da to nijesu demokratski izbori već izvjesni “građanski sukobi” u režiji prepoznatljivih aktera: predsjednika Srbije, Srpske pravoslavne crkve, Republike Srpske koje kroz infrastrukturu “kleronacionalističkih političkih partija” i plaćenih namještenika “građanske partije” pod kontrolom finansijskog lobija osnovanog sredstvima Soros Fonda, Fonda za otvoreno društvo, Fondacija međunarodnih “demokrata” a danas su na budžetu obavještajnih službi država iz regiona, crkve i protivnika atlanskog svijeta.

Da li militantne namjere lidera DF-a ostavljaju šansu da “demokratija preživi” ispit zrelosti cjelokupnog društva biće poznat na lokalnim izborima 14.03.2021. u Nikšiću.

Sa posledicama ovakvih napada Crna Gora se suočava više godina, a posledice i agonija po EU i međunarodnu zajednicu mogla bi biti znatno duža ukoliko ne bude donesen i usaglašen dugoročni “Plan za stabilizaciju Balkana” jer dosadašnja rešenja problema nijesu daleko odmakla od početka 90desetih godina.

Utješno je jedino što će intenzivniji povratak balkanskom problemu biti prioritet: Nove američke administracije i Predsjednika USA Joe Bidena.