Ukrajinsko stradanje iz crnogorske perspektive

Za Antenu M piše: Boban Batrićević

Rat u Ukrajini koji prijeti svjetskome miru Crnu Goru zatiče kao što je Kraljevinu Jugoslaviju zatekao Drugi svjetski rat - potpuno nespremnu, društveno izdijeljenu, upravljački masakriranu, institucionalno nefunkcionalnu.

Dok ruski tirjanin Vladimir Putin agresijom na Ukrajinu ubija ukrajinske civile i branitelje te sprovodi velikorusku politiku, dok se ostatak Evrope (izuzev Srbije i Bjelorusije) drži jedinstveno, prvi put nakon više decenija, a američki predśednik Joe Biden napominje mogućnost izbijanja Trećega svjetskog rata, u Crnoj Gori:

1. na poziciji šefa Agencije za nacionalnu bezbjednost nalazi se ruski čovjek, koji je svoj mandat na tome važnom mjestu započeo javnim prokazivanjem identiteta zapadnih agenata. Na poziciju je došao kao član političkoga saveza Demokratski front koji zastupa proruske i prosrpske interese u Crnoj Gori.

2. na poziciji šefa Odbora za bezbjednost Skupštine Crne Gore nalazi se političar koji redovno ide u Moskvu na konsultacije, otvoreni fan Vladimira Putina i politike njegove stranke. Jedan je od lidera Demokratskoga fronta.

3. na čelu Ministarstva odbrane nalazi se osoba koja je prije nekoliko mjeseci vazdušne snage Vojske Crne Gore stavila na raspolaganje proruski raspoloženoj Crkvi Srbije u Crnoj Gori. Ta je osoba na čelna mjesta u svome resoru postavila eksponente ruske politike. Na početku mandata imenovala je za jednoga od šefova u vojno-bezbjednosnom sektoru osobu koja je prije nekoliko godine od strane NATO-a osumnjičena da operativne podatke predaje Rusima.

4. na čelu svih bezbjednosnih službi, kao njihov koordinator, nalazi se Dritan Abazović, čovjek koji s bezbjednošću ima iskustva koliko Putin s demokratijom. Treba li reći da su upravo Abazović i njegova stranka aminovali sva navedena imenovanja u bezbjednosnome sektoru?!

Poslije ove četiri poražavajuće činjenice koje su za rubriku "Vjerovali ili ne", zaista se moramo zapitati – kako je Crna Gora uopšte ostala u NATO savezu?

Putinove službe gotovo da imaju bolju poziciju u Crnoj Gori nego u bezbjednosnome sektoru jednoga Kazahstana, otuđenoga Donjecka ili Srbije. No prosti jadi da on produžene pipke nema i na drugim pozicijama.

Poneki oštroumniji vojni i bezbjednosni analitičari naveli su Crnu Goru kao potencijalno novo žarište ukoliko dođe do eskalacije nemira van Ukrajine. Zašto?

Upravo u njoj najsnažnije poluge vlasti, zahvaljujući sljepilu prije svega ovdašnjih zapadnih ambasadora posljednje dvije godine a onda i cirkusantskoj i malignoj politici Dritana Abazovića koji je kumovao svim procesima u Crnoj Gori, vode ruskoj i velikosrpskoj politici bezgranično odani ljudi. Do čega nas to dovodi?

Na dan ruske varvarske invazije na Ukrajinu, Abazovićevi dojučerašnji saveznici, „dobri prijatelji“ i „tridesetogodšnje žrtve režima Mila Đukanovića“, kako ih je sam zvao, organizovali su blokade Crne Gore koje su neodoljivo podśećale na blokade Srba u Sarajevu '92. Štoviše, priprijetili su i blokadom Parlamenta budući da ih je zapalo da sada oni drže kalauze od Skupštine. Za iduću neđelju najavljena je pośeta šefa ruskih bezbjednosnih službi Beogradu.

Od njegove zadnje pośete 2016. kola Crne Gore krenula su nizbrdo budući da se srpska politika predatorski, mada dosta sofisticirano preko pitanja Crkve i položaja srpskoga naroda, bačila na Crnu Goru i dominantno pomogla formiranju Vlade Zdravka Krivokapića uz Abazovićevu asistenciju. Ukoliko najavljena pośeta bude slična prethodnoj, veoma je izvjesno da u Crnoj Gori može doći do nemira jer je vučićevsko-putinovski sistem ovđe već godinama dobro bunkerisan a sada i institucionalno umrežen.

Postavlja se pitanje – što da radimo? Kako da se organizujemo? Bez regularne Vlade i bez premijera, bez vojske koju kontrolišu prozapadni kadrovi, s Agencijom za nacionalnu bezbjednost kojom se upravlja iz Beograda i Moskve, bez ikakvih ozbiljnih planova i rasprava povodom situacije u Ukrajini!

S Dritanom Abazovićem kao potencijalnim mandatarom koji je prouzrokovao cjelokupnu bizarnu i opasnu situaciju u kojoj se našla naša država koji svim silama upire da u novu nakaradnu tzv. manjinsku vladu ne uđe nijedna procrnogorska partija!

Nasuprot antiratne, prozapadne i Ukrajini naklonjene Crne Gore stoji dobro organizovana mašinerija – Crkva Srbije koja se sama hvalila da ima više sveštenika i ljudi u crkovnim odborima nego Vojska Crne Gore vojnika, paramilitarna pravoslavna bratstva, vođe koje organizuju blokade gradova a koje su prije nekolike godine osuđene za pokušaj terorizma i rušenje ustavnoga poretka te agresivne propagandne stanice koje relativizuju svaku opasnost koja se nadvija nad Crnom Gorom!

Nekad imam ośećaj da živim u Luganjsku. Viđećemo.