Tri prsta? I Pavelić ih je podizao

Piše: Vladimir Jovanović

Istaknuti palac, kažiprst i srednji prst podignute desne ruke simboliše „odbranu njegoševske Crne Gore”?!

Tako raspoređena tri prsta — ukoliko ne namještaju sat — sada neki stavljaju na grudi prilikom intoniranja Himne Crne Gore?!

Kakva gozba za neznavene!

U Švajcarskoj znaju da je to njihov stari znak Rutlijske zakletve (Rütli Oath), nastale na livadi Rutli, po legendi 1307. godine, pri osnivanju Stare švajcarske konfederacije, koju su položili katolički predstavnici tri osnivačka kantona.

Opisan je takav gest u znamenitoj drami Fridriha Šilera „Wilhelm Tell” iz 1804, te prikazan na slikarskim platnima.

Na ceremoniji koja se izvodi 6. maja svake godine, još od 1527. godine, Švajcarci katolici, regruti čuvene Papske garde (Pontificia Cohors Helvetica) u Vatikanu, koriste isti gest kada se zaklinju na vjernost Papi.

I u „germanskoj Evropi” i u suśednim joj zemljama opstoji takva tradicija: kada se zaklinje na sudu, u kancelariji i slično. Gest praktikuju i neke savremene armije, na primjer pri zakletvi u oružanim snagama SAD.

Zapravo, ta tri prsta su i na amblemima gradova u Švajcarskoj, Austriji, Njemačkoj, Švedskoj, Finskoj…

U Marcanu, rejonu administrativnog okruga kod Berlina, postoji i „troprsti” spomenik.

Prema katoličkoj doktrini: palac označava Boga Oca, kažiprst Sina Božijeg, srednji prst Svetoga Duha; i ta tri ispružena prsta pri polaganju zakletve simbolizuju potčinjavanje trojedinom Bogu, sa svim posljedicama za spasenje u zagrobnome životu u slučaju krivokletstva.

No, tri podignuta prsta imaju predhrišćansku istoriju. Na primjer, Frederik T. Elvorti piše da paganski Stari Rim poznaje troprsti gest Mano pantea za odbranu od uroka i prizivanje dobrih duhova („The Evil Eye”, 1895).

A među rimskim vojnicima bio je rasprostranjen i kult Sabaziosa, starogrčkog, frigijsko-tračkoga božanstva. Do sada je pronađeno i sačuvano oko stotinu bronzanih „troprstih” skulptura. Kod ovih pagana obožavani Sabazios predstavljan je s rukom ukrašenom religioznim simbolima, dizajniranom da stoji u svetilištima ili da je pričvrste na motku pri litiji.

„Troprstu” zakletvu su po inerciji naslijeđa polagali u raznim kombinacijama SS jedinice širom Evrope.

Čak i prije nego se, tek od kraja 1980-ih, masovno raširio kod Srba — te njihovih posrbljenih sljedbenika u Crnoj Gori — gest s tri podignuta prsta je jedan od sličnih za raspoznavanje crnačkih uličnih bandi u američkim metropolisima, etc.

Troprstni gest — sada „ekskluzivno” svetosavski — ovjekovječen je i pri polaganju zakletve USTAŠKE PRISEGE.

„Na svečani čin hrvatske povijesti u dvoru na Markovu trgu”, s tri su podignuta prsta Ante Pavelić, „suveren države Hrvatske i prva hrvatska državna vlada položili prisegu”.

I pripadnici Ustaške vojnice su „troprsto” prisezali na vjernost NDH...

Sve ovo, u najmanju ruku, i za savremene Srbe bi mogao biti okrutni cinizam, jer su „troprstaštvo” interiorizovali iz tradicijâ koje veliki broj njih smatraju neprijateljskim.

No, u pokušaju da nam u nedostatku svoje otmu istorijsko naslijeđe i projektuju toksičnu budućnost, pod tim znakom — makar i „ustaškim” — iz Srbije su njuejdž četnici i njihovi sikofanti u mantijama posljednje tri decenije kontaminirali Crnu Goru.