Živko i Srdan Kosović protiv Crne Gore – jedna paralela

Za Antenu M piše: Snežana Lakić, građanska aktivistkinja

Uredno sam ispratila sve reakcije na sramotnički tekst Srdana Kosovića o Fakultetu za crnogorski jezik i književnost. Tužni Srdan nije svjestan da je svojim napisom otvorio crnu kutiju. Crnu kutiju „Vijesti“, budući da je taj medij u potpunosti demaskiran kao podmuklo, sofisticirano prorusko i prosrpsko glasilo, bilten za propagandnu likvidaciju neistomišljenika.

Srdanov uradak probudio mi je istorijske reminiscencije i podśetio na izvrsno štivo pokojnoga Danila Radojevića „CXIV godina i ličnosti (1827-1941) – prilog leksikonu ličnosti koje su doprinijele nestanku crnogorske države“. Tamo se pod odrednicom „K“ može naići na „filmski“ zanimljivu biografiju Živka Kosovića. Radojević piše: „Kosović, Živko M., načelnik sreza Nikšić od početka srpske okupacije Crne Gore (1918). O svom učešću u zločinima sam je Kosović napisao u 'Pravdi' (Beograd, okt. 1930): 'Za nešto više od godine dana, koliko sam bio načelnik sreza u Nikšiću ... bio sam jedan od najagilnijih pobornika i organizatora akcije za uništenje odmetnika i sređivanje neredovnih prilika u Crnoj Gori. Najbolji dokaz o tome su pozitivni rezultati do kojih se sa nadčovječanskim naporima, besprimjernim požrtvovanjem i krajnjom opasnošću došlo, a od kojih ću, primjera radi, navesti samo nekoliko ...'

Kosović nabraja devet slučajeva u kojima je učestvovao: jedan od njih je likvidacija jedanaest komita-boraca za suverenu Crnu Goru: 'Mirko Dedović, ondašnji sekretar i zastupnik načelnika okruga nikšićkog, Krsto Raičković, sudija, i Radovan Tomić, poglavar u pensiji, znaju da sam 27. decembra 1923. g. ja prvi doznao za dolazak Sava Raspopovića, Muja Bašovića i njihova društva – 11 ubijenih odmetnika u Šćepan Dolu, srez Nikšićki, pa se zna da sam cijelu noć između 27. i 28. bio baš sa Kalabićem za njima u poćeru, da sam sjutra-dan, 28. istog mjeseca, i lično učestvovao u njihovom ubistvu, čime je, uglavnom, odmetničko pitanje u Crnoj Gori riješeno.' Ovaj autobiografski podatak dovoljno zaokružuje zločinačku ličnost Živka M. Kosovića“ – zaključuje Danilo Radojević.

U današnjemu vremenu kad su poćere i lov po šumama prošlost, preventivne „likvidacije“ prešle su u digitalni svijet i u medije. Dostojnoga nasljednika u mržnji prema Crnoj Gori i hvalisanju o tome Živko ima u Srdanu. Srdan se komotno može pohvaliti u kakvom Beogradskom Informeru ili Telegrafu kao Živko nekad u Pravdi, kako je podigao medijsku hajku na profesore FCJK.

No, njegovi „hici“ su ćorak, jadan i ubojit taman kao njegova aktuelna funkcija „digitalnoga domara“ Vijesti. Zato mu poručujem, kao žena i kao aktivistikinja, koja je ranjena od strane policije gumenim mecima tokom protesta građana prilikom ufoteljenja Joanikija Nedostojnoga – NEĆEMO TI ZABORAVITI TVOJU SRAMOTNU ULOGU, PRENOSIĆEMO S KOLJENA NA KOLJENO PRIČU O TOME KAKO SI ZBOG SVOJEGA KORITA PISAO NAJOGAVNIJE TEKSTOVE! STIDI SE I SRAMOTI!