Hoće li Vojvoda i Mickej mu inicirati u Skupštini osudu prve Judenfrei države?

Za Antenu M piše: Neko iz gomile

Da sve ima upotrebnu vrijednost, čak i nevine žrtve, vidjeli su svi koji su imali debele živce i jak želudac da odgledaju prošlonedjeljno zasijedanje Skupštine, na kojem je izglasana rezolucija o podizanju ručne na evropskom putu Crne Gore.

Bilo je tu svega. Od bljutave patetike do četničke pridike. Utisak je da je manjkalo iskrenosti, a preticalo glumatanja ispod razine šmire.

Usvojena Rezolucija glasovima litijaša uspjela je jednim metkom da pogodi dva cilja. Nišanili Hrvatsku, a pucali u Crnu Goru.

Srećom po predlagača dokumenta, od 1918. nijesmo u deficitu kada Srbiji treba najamnika, poslušnika, plaćenika, seiza, lakeja, izdajnika, dodvorica, sobara, konjušara... pa je taj posao brzo i ekspeditivno završen uz kršenje Poslovnika, tenzije, ljutu šljivovicu i podvriskivanje „Vidovdane, moj očinji vide“.

Tako izgleda pomirenje po Andriji.

No, stvari sa Andrijom su čiste. Da je Vojvoda, inkarnacija Dalaj Lame povjerovali su samo oni sa sumnjivim količnikom inteligencije. Ni takvi, međutim, više nemaju izgovor nakon što su im uvid u lični, etički katalog ponudili poslanici Demokrata i PES-a. Ovi drugi su, zamislite, pokret koji grmi „Evropa sad“! Kad, kukavče crni, kad?

Časni SeNePe vazda isti. Nije se ni očekivalo od Joka neko ad “koh” iznenađenje.

Koalicija u zagrljaju krsti se nepostojećim ekonomskim programom, kadi nepoštovanjem zakona i kleči pred ikonom iz Beograda.

Vidovdanski očinji vid malo je razrok. Strabizam je to sa umišljajem.

Zato, valjda, čuvenoj "Rezoluciji" nije pridodata i osuda zločina nad Jevrejima u Srbiji?

Da li su žrtve iz Dahaua i Mauthauzena drugačije od pogubljenih u samom Beogradu, pa se niko nije sjetio da predloži i osudu Srbije - države koja je među prvim proglasila teritoriju "rešenog jevrejskog pitanja".

Ili će to biti inicirano za naredno zasijedanje kao poseban dokument na nekoj novoj sesiji?

Judenfrei -  Judenfrai - njemački je izraz za regije "čiste" od jevrejskog stanovništva, koje je prisilno evakuisano i sistematski i zvjerski ubijano. 

Nacistički protektor i osuđeni ratni zločinac Aleksander Ler u avgustu 1942. Srbiju je proglasio "Judenfrei" i zahvalio joj za pomoć u etničkom čišćenju.

Poređenja radi, Beč i Berlin su za gradove bez Jevreja proglašeni oktobra 1942. (glavni grad Austrije), odnosno maja 1943. kada se time mogao "pohvaliti" i Berlin.

Srpska policija i predsjednik marionetske vlade Milan Nedić posebno su se zalagali za sprovođenje rasističkih, Nirnberških zakona. Borba protiv jevrejske zavjere bila je zvanični dio programa udruženja “Zbor” fašiste i kolaboracioniste  Dimitrija Ljotića. Bratiju, svakako, upotpunjuje ravnogorska ideologija utemeljena u nacionalizmu i antikomunizmu, koji, očekivano, podmeću svijetu potomci Jude.

No, prije njih treba se prisjetiti  i retorike vladike Nikolaja Velimirovića, filozofa Srpske pravoslavne crkve, čija dela sadrže otvoreni antisemitizam.

Ne čudi, onda što je u logorima širom te zemlje, Beogradu i Nišu, ali i specijalno konstruisanoj plinskoj komori na točkovima, takozvanoj dušegupki, nestalo između 90 i 94 % Jevreja Srbije.

Vidovdanski očinji vid tobožvojvode ne haje i ne vidi te žrtve. Jevreji u Jasenovcu stradali su od zločinačke, ustaške ruke i to je činjenica koju niko ne poriče, ali istinu da su sličnu sudbinu dočekali u beogradskom "Krugu dvojke" treba gurnuti pod tepih.  

Ispod tog ćilima nema više mjesta za neprijatne činjenice. Previše je tamo nagurano prljavštine. Neprijatni mirisi se šire i ne pomaže, Vojvodo i Mickeju, sveta vodica za miropomazanje.

Za vas, dragi čitaoci, nagradno pitanje:    

Šta mislite, ko će inicirati donošenje rezolucije o osudi zločina počinjenih na tlu Srbije?

a) Jole

b) Koprivica

c)  Dragaš

d) poslanik Vladimir Dobričanin

Zaokruži netačan odgovor.